Þjóðlíf - 01.12.1990, Side 78

Súldin er cin fremsta jasssveit okkar Islendinga.
Súld: Blindflug
Engin súld hér
Hljómsveitin „Súld“ hefur á
undanförnum árum getið sér
góðs orðs fyrir tónlist sína þó
ekki hafi verk hljómsveitar-
innar farið með látum á öldum
ljósvakans hérlendis. í Kan-
ada hefur Súldin t.d. verið
vinsæl á jasshátíðum. Já, það
eru ekkir allir spámenn í sínu
föðurlandi. Árið 1988 gaf
Súld út sína fyrstu breiðskífu
og nefndist hún „Bukolikf‘.
Nú er komin út ný breiðskífa
sveitarinnar en hana skipa;
Lárus Grímsson (hljómborð),
Steingrímur Guðmundsson,
Steingrímssonar (trommur),
Páll Pálsson (bassi), Tryggvi
Hubner (gítar) og Hollending-
urinn Martin Van Der Valk
(ásláttur), en þrír síðastnefndu
voru ekki með á Bukoliki.
Á „Blindflugi“ er ekki einn
einasti tónn sunginn og á
henni kennir margra grasa,
jass, blús, rokk, samba og
sambland af þessu öllu saman
því þeir félagar blanda gjarnan
fleiri en einni stíltegund saman
í tónlistinni. Það örlar jafnvel á
áhrifum frá bresku gæðasveit-
inni „Sky“, eins og heyrist
glögglega í laginu „Sól yfir
eyðibæ“.
Og að gæðunum þarf ekki
að spyrja því hér eru þunga-
vigtarmenn á ferðinni í brans-
anum, en þó er platan alls ekki
þung, það svífur yfir henni
nett og létt stemmning, nema
kannski að undanskildum
fyrri hluta lagsins „Kjarn-
orkulaus heimui“.
Allir taka þeir félagar sóló í
lögum plötunnar og njóta sín
greinilega vel. Hér er metnað-
arfullt verk frá hendi bestu
sveitar Islands á sínu sviði.
Friðrik Karlsson: Point Blank
Bræðingsmaðurinn
Alla sína hunds og kattartíð í
tónlist hefur Friðrik Karls-
son, eða Frissi eins og hann
er kallaður, verið maður
bræðingsins. Bræðingur
kallast sú tónlist sem samsett
er úr fleiri en einni tónlistar-
tegund og í þessu tilfelli er
bræðingurinn settur saman
úr jassi og rokki, þó heyra
megi áhrif frá öðrum tónlist-
arstefnum, s.s. S-amerískri
tónlist.
Öll lögin eru eftir Friðrik
og útsetningarnar líka. Þau
eru öll nema eitt „instrum-
entaf‘, eða spiluð. Lagið
„Sin Tt‘, sem hefur áður
komið út á íslensku undir
nafninu „Hvert liggur mín
leiff‘, er hér með spænskum
texta eftir Tómas R. Einars-
son, jassmann. Ellen Kri-
stjánsdóttir syngur.
Það eru bæði íslenskir og
erlendir tónlistarmenn sem
koma við sögu á plötunni,
sem er hugsuð fyrir erlendan
markað og eru t.d. allir félag-
ar Friðriks úr „Mezzoíorte“
til staðar á P.B.
Bræðingur Friðriks lætur
ljúflega í eyrum, reyndar svo
ljúflega að það tekur nær
ekkert á hlustandann að
hlusta á plötuna. Þetta er af-
skaplega mjúk tónlist og
áður en maður veit af er plat-
an búin. Gítarleikurinn og
þ.a.l. Friðrik er að sjálfsögðu
í aðalhlutverki og fer Frissi
fimum höndum um hljóð-
færið enda mjög góður gíta-
risti, einsogheyrist t.d. í lag-
inu „Morning Mist“. í því
lagi ber kannski örlítið á því
sem mér finnst helst vanta í
gítarleik Friðriks, og laga-
smíðar, það er blóð, sviti og
tár. En fyrir unnendur ljúfr-
ar og þægilegrar bræðings-
tónlistar er „Point Blank‘
kjörgripur.
78 ÞJÓÐLÍF