Frjáls verslun - 01.03.2015, Síða 30

30 FRJÁLS VERSLUN 3 tbl. 2015
E
inar Guðbjartsson segir
að það geti verið mjög
varhugaverð þróun
að sérsmíða lög og
reglur fyrir mismunandi starfs­
greinar þegar kemur að gerð
og framsetningu reikningsskila
viðkomandi félaga eða stofnana.
Hættan sé m.a. fólgin í því að
mismunandi skilgreining sé
sett í það hvað sé glögg mynd
af rekstrar­ og fjárhagsstöðu
viðkomandi einingar, hvernig
skráningu skuli háttað á tekjum,
gjöldum, eignum og skuldum
sem og hvaða skýringar sé þörf
með ársreikningi. Þetta getur
valdið erfiðleikum á markaði við
lestur og greiningu ársreikninga
þegar forsendur um vægi og
skilgreiningar á hugtökum og
efnistökum eru jafnmargar og
starfsgreinarnar eru.
„Á hlutabréfamarkaði eru 14
íslensk fyrirtæki skráð og öll nota
þau IFRS við gerð og framsetn­
ingu reikningsskila. Á vef RSK
er listi yfir félög er nota IFRS og
eru þau 77 talsins eða um fimm
sinnum fleiri en þau sem skráð
eru á hlutabréfamakað. Þar eru
taldar upp þrjár meginástæður
fyrir því að fyrirtæki noti IFRS.
Í fyrsta lagi sem útgefandi að
fjármálagerningum (34), í öðru
lagi vátryggingarfélög (11) og
í þriðja lagi með heimild (32).
Mörg félög sjá því hag sinn í
því að nota IFRS, önnur eru
skyldug.“
Einar segir að það sé ekki nóg
að birta reikningsskil, þau eigi
að uppfylla ákveðin markmið.
IFRS er þannig uppbyggt að öll
aðferðafræði, skilgreining og
notkun hugtaka hefur opið ferli,
allir sem vilja kynna sér það
geta kynnt sér þessi atriði og
markmiðið er ljóst. IFRS er þann­
ig gæðamál er kemur að gerð
og framsetningu reikningsskila,
fylgja verður ákveðnum verklags­
reglum IFRS 15 um skráningu
tekna og samstarf IASB og FASB
og sýnir það mikilvægi þess að
skilgreiningar á reikningsskila­
hugtökum séu samhæfðar yfir
heimsálfur sem og reiknings­
skilaleg meðferð. IFRS 15 leysir
jafnframt af hólmi tvo reiknings­
skilastaða (IAS 11 og IAS 18) og
fjórar túlkanir þeim tengdar.
álitsgjafar
„Á hlutabréfamarkaði eru
14 íslensk fyrirtæki skráð
og öll nota þau IFRS við
gerð og framsetningu
reikningsskila.“
ifrS og aðrar
reikningsskilaaðferðir
einar guðbjartSSon
dósent við HÍ
REIKNINGSSKIL
K
annski var það reynslu­
leysið en forystu menn
ríkisstjórnarinnar
hafa ekki haldið vel á
spöðunum í samskiptum við aðila
vinnumarkaðarins í aðdraganda
kjarasamninga.“ Þetta sagði
Stefanía þegar hún var spurð
um horfurnar á vinnumarkaði.
„Reynslan sýnir að best fer á því
að ráðherrar segi sem minnst í
opinberri umræðu um kjaramál
nema því aðeins að þeir séu
að kynna eigin aðgerðir og
stefnumið. Það var t.d. óvarlegt
af forsætisráðherra að lýsa því
yfir í aðdraganda kjarasamn­
inga að laun væru allof lág
og stefna yrði að verulegum
krónutöluhækkunum. Það kann
að vera freistandi að halda slíku
fram í von um auknar vinsældir.
En slík afstaða gerir lítið annað
en að skrúfa upp væntingar hjá
launamönnum og auka líkur á
verkföllum. Það er afar vand­
meðfarið að stilla kjarasamn­
inga þannig af að þeir tryggi
raunverulega kjarabót og stuðli
hvorki að aukinni verðbólgu
né atvinnuleysi. Ríkisstjórnin
hefði betur fylgt þeim ásetn­
ingi sínum, sem kom fram í
stjórnarsáttmálanum, að eiga
gott samráð við aðila vinnu­
markaðarins. Samráð þarf að
vera viðvarandi og miða að því
að viðhalda trausti og samvinnu
á milli aðila. Vandinn nú liggur
líka í því að verkalýðshreyfingin
er sundruð í sinni kröfugerð. Af
þeim sökum mun það reynast
erfiðara en ella fyrir ríkið að
miðla málum með tilboðum á
borð við skattalækkanir eða
ný félagsleg úrræði í anda
þjóðarsáttar.“
„Reynslan sýnir að best
fer á því að ráðherrar segi
sem minnst í opinberri
umræðu um kjaramál
nema því aðeins að
þeir séu að kynna eigin
aðgerðir og stefnumið.“
Ófriður á
vinnumarkaði
STJÓRNMÁL dr. Stefanía ÓSkarSdÓttir
dósent við stjórnmálafræðideild HÍ