Frjáls verslun - 01.05.2009, Blaðsíða 21

F R J Á L S V E R S L U N • 5 . T B L . 2 0 0 9 21
s t j ó r n u n
Nú, þegar verkefnið er að endurhugsa framtíðina og ákveða
hvernig við viljum að hún verði, getum við líka endurhugsað
stjórnunarhætti í fyrirtækjum og hvernig við ákveðum hverjir eru
,,hæfastir“ til að gegna ákveðnum störfum og stöðum. Margir
þeirra sem áður voru í framlínu og forystu viðskiptalífsins hafa
þurft að stíga til hliðar, og við það skapast tómarúm. Hvernig við
fyllum það tómarúm mun hafa úrslitaáhrif á það hvernig okkur
tekst að vinna úr þeim áskorunum sem við
okkur blasa á næstunni.“
Og áfram: „Árhundruðum saman voru
konur ekki í forystu, hvorki hér á landi né
annars staðar. Það var ekki til siðs, bæði
karlar og konur töldu að konur gætu ekki
stjórnað og það sem auðvitað var langtum
verra – bæði karlar og konur héldu að konur
hefðu ekki andlega burði til að stýra sínu eigin
lífi. Auðvitað vitum við árið 2009 að þetta
er alrangt. Konur leiða og stjórna hins vegar
oft á annan hátt en karlar og það reynist ekki
endilega öllum auðvelt að sætta sig við. Eftir
því sem fleiri konur taka að sér stjórnunar- og
forystustörf, því sjálfsagðara og einfaldara
verður það fyrir aðrar konur að leita eftir því
sama.“
Konur beita lýðræðislegum stjórnunar-
háttum, taka tillit til einstaklinga og eru duglegar við að umbuna
og hrósa. Þetta segja rannsóknir að minnsta kosti en auðvitað er
einstaklingsmunur á stjórnunarháttum kvenna líkt og karla.
„Konur eru jafnframt duglegar við að afla sér upplýsinga áður
en þær taka ákvarðanir, íhuga samhengi hlutanna og hugsa til
lengri tíma. Þetta eru þættir sem skipta máli. Starfsfólk vill láta
taka eftir því sem það gerir vel og hafa áhrif og fyrirtæki þurfa
að hugsa til langs tíma og huga að því umhverfi sem þau starfa í,
vilji þau vaxa og dafna til framtíðar. Þetta eru atriði sem virðast
sjálfsögð – en geta orðið undir þegar hraðinn er mikill og upp-
hæðirnar stórar. En eins og í mörgu er jafnvægið best – þekkt
bandarísk fræðikona segir þetta: „Konur og karlar eru eins og tveir
fætur – þau þurfa hvort á öðru að halda til að
komast áfram.“
Að sögn Huldu hafa fjölmargar íslenskar
konur náð langt í viðskiptalífinu. „Þær eiga
og reka fyrirtæki og stofnanir og gera það
með miklum krafti og sóma. Allar þessar
konur eiga það sameiginlegt að hafa tekið
áhættu. Þær hafa sagt já þegar krefjandi og
ábyrgðarmikil störf hafa boðist þeim, þær
hafa leitað eftir slíkum störfum eða þær hafa
lagt í uppbyggingu á eigin rekstri.“
Hulda Dóra segir að bjartsýni og seigla
séu þau orð sem fyrst koma upp í hugann
þegar hún hugsa um viðhorf þeirra fjölmörgu
forystukvenna sem hún hafi talað við und-
anfarna mánuði í kjölfar bankahrunsins.
„Þær trúa því að það muni birta til. Engin
þeirra efast samt eitt andartak um að næstu
mánuðir verða erfiðir fyrir íslenskt samfélag. En uppgjöf er ekki
valkostur í þeirra huga. Eina leiðin út úr vandanum er að takast
á við hann.“
Hulda Dóra styrmisdóttir, stjórnarformaður nýja Kaupþings banka, hefur
kennt námskeiðið Konur og stjórnun. Hún ræðir hér um stjórnun kvenna, sem
og þá spurningu hvort konur muni missa af lestinni þegar kemur að því að losa
um ríkisvæðinguna og selja fyrirtæki bankanna.
Mynd: geir ólafsson
„Mín svör við þeim
áhyggjum hafa verið
á einn veg. Fyrirtæki
bankanna verða seld
þeim sem hafa á þeim
áhuga og vilja og getu
til að kaupa þau. Það er
áhættusamt að kaupa
fyrirtæki og kaupendur
verða að vera tilbúnir til
að taka þá áhættu.“
Bjóða konur í ríkisfyrirtækin?