Frjáls verslun - 01.02.2006, Síða 56

56 F R J Á L S V E R S L U N • 2 . T B L . 2 0 0 6
F R É T T A S K Ý R I N G - S P A R I S J Ó Ð U R H A F N A R F J A R Ð A R
Orðrétt segir Sigurður G. í grein sinni í Morgunblaðinu:
„Frestur til að skila framboðum sam-
kvæmt samþykktum
sjóðsins rann út á mið-
nætti þann 17. apríl.
Stjórn Sparisjóðs Hafn-
arfjarðar hafði ekki gert
neinar ráðstafanir til að
taka við framboðum,
eins og henni bar þó eðli
máls samkvæmt. Reynt
var að hafa samband við
Fjármálaeftirlitið þó frí-
dagur væri til þess að skerast í leik-
inn. Það tókst ekki. Var því brugðið á
það ráð að reyna að hitta stjórnar-
menn Sparisjóðs Hafnarfjaðar
á heimilum þeirra og láta þá
kvitta fyrir móttöku fram-
boðslista ásamt meðmæl-
endalista. Stjórnarfor-
maður sjóðsins, Matth-
ías Á. Mathiesen,
sagði þeim
stofnfjár-
eiganda, sem var í forsvari fyrir framboð-
inu, að hann gæti komið einn og hitt sig;
lögfræðinga úr Reykjavík þyrfti hann
ekki að hitta og bætti
því við að hann væri
sjálfur hæstaréttarlög-
maður. Engu að síður
fórum við Karl ásamt
skjólstæðingi okkar að
heimili Matthíasar, lið-
lega tíu að kvöldi þess
17. apríl, þar sem hann
tók á móti framboðinu
á náttfötunum í sudda
utandyra.
Á aðalfundi Sparisjóðs Hafnar-
fjarðar kom það í ljós að sitjandi
stjórn sjóðsins með Matthías
Á. Mathiesen hæstaréttarlög-
mann í forsæti hafði ekki
lagt fram neinn lista með
meðmælendum fyrir
lok framboðsfrests
heldur lét Matth-
ías helstu stuðn-
ingsmenn sína og
þjóna ganga um fundarsalinn til að afla
tilskilins fjölda meðmælenda. Matthías vildi
jafnframt meina stofnfjáreigendum, sem
voru með hið eina löglega framboð, að
hafa með sér lögmenn til ráðgjafar. Taldi
það andstætt reglum sjóðsins. Matthías Á.
Mathiesen varð þó að láta í minni pok-
ann varðandi þetta, eins og flest annað
er laut að framkvæmd fundarins. Fór svo
að lokum að enginn af lista stjórnar náði
kjöri. En þá varð fjandinn laus. Matthías Á.
Mathiesen yfirheyrði stofnfjáreigendur eftir
fundinn og flutti Fjármálaeftirlitinu allar
þær upplýsingar, sem hann gat haft upp úr
stofnfjáreigendum.
Fjármálaeftirlitið hóf þá að senda stofn-
fjáreigendum bréf í gríð og erg og vildi
upplýsingar um hvort þeir hefðu lofað að
styðja lista nýrrar stjórnar, hvort þeir hefðu
gert samninga um sölu stofnfjár, hvort þeir
hefðu þegar selt, hvaða verð hefði fengist
fyrir stofnfjárhluti og fleira í þessum dúr.
Allt til að komast að raun um hvort virkur
eignarhluti hefði myndast í Sparisjóði Hafn-
arfjarðar fyrir aðalfundinn 20. apríl eða
síðar.“
„Engu að síður fórum við
Karl ásamt skjólstæðingi
okkar að heimili Matthíasar,
liðlega tíu að kvöldi þess
17. apríl, þar sem hann tók
á móti framboðinu á náttföt-
unum í sudda utandyra.“
„ER REFSIVERT AÐ STEYPA MATTHÍASI Á.
MATHIESEN OG FÉLÖGUM AF VELDISSTÓLI?“
Í blaðagrein Sigurðar G. Guðjónssonar hæstaréttarlögmanns, sem birtist í Morgunblaðinu
hinn 5. janúar sl., varpar hann fram eftirfarandi spurningu í fyrirsögn:
Saga Sparisjóðs Hafnarfjarðar spannar heila öld. Hann var
stofnaður árið 1902. Þeir sem
fylltu hópinn sem gekk í persónu-
lega ábyrgð fyrir skuldbindingum
sjóðsins og allir þeir sem síðar
urðu ábyrgðarmenn gengust allir
sem einn undir það að fylgja
samþykktum sparisjóðsins, m.a
um þetta: „Ábyrgðarmenn mega
ekki njóta neins ágóða af vara-
sjóðnum.“ Hér var átt við ágóða
af eigin fé sem þá var nefnt
varasjóður. Hann var hugsaður til
þess eins að auka vigt sparisjóðs-
ins við lántökur á lægri vöxtum
til endurlána og draga smám
saman úr vægi þeirrar ábyrgðar
sem á ábyrgðarmönnum hvíldi
- og sem seinna varð alls engin
eins og fram hefur komið.
SPH VAR STOFNAÐUR 1902
Samþykktir stofnenda