Frjáls verslun - 01.02.2006, Qupperneq 69

F R J Á L S V E R S L U N • 2 . T B L . 2 0 0 6 69
E L L E R T V I G F Ú S S O N Í N Æ R M Y N D
ert út í þróunarvinnu í rækjuvinnslu fyrir
Japansmarkað í samvinnu við japanskan
kunningja sinn og Þormóð ramma á Siglu-
firði. Að sögn Ellerts gekk verkefnið ekki
upp í þeirri mynd sem það var og því
gripið til þess ráðs að fá inn nýtt hlutafé og
flytja vinnsluna til Taílands. Árið 1999 stofn-
aði hann ásamt öðrum til rækjuvinnslu í
Taílandi undir nafninu Sjóvík ehf. Á þeim
tíma var hann með annan fótinn á Taílandi
til að fylgjast með fyrirtækinu. Verkefnið
gekk vel og fljótlega var farið út í vinnslu
á Kyrrahafsþorski sem gekk einnig mjög
vel og að sögn Ellerts óx fyrirtækið hratt í
framhaldi af því. Árið 2002 færði Sjóvík svo
út kvíarnar og hóf vinnslu í Kína.
Sjóvík þróaðist mjög hratt á næstu árum.
Ellert segir að í upphafi hafi þeir verið tveir
sem unnu hjá fyrirtækinu en að verksmiðj-
urnar hafi stækkað hratt og á skömmum
tíma voru þeir komnir með fjörutíu fasta
starfsmenn í Asíu fyrir utan nokkuð hund-
ruð manns sem unnu hjá þeim sem verk-
takar. Auk þess eru þeir í dag í samstarfi
um línubátaútgerð við Suður-Kóreumenn
og Rússa. Að sögn Ellerts fylgja þeir nú
orðið afurðinni allt frá frumvinnslu að borði
neytandans.
Haustið 2004 keypti
Sjó vík svo Iceland
Seafood af SÍF og um
áramótin 2004 og 2005
hófust viðræður við Sölu-
miðstöðina Icelandic
sem enduðu með sam-
einingu 1. júlí 2005. Starf
Ellerts í dag felst í því að
halda utan um starfsemi fyrirtækisins í Asíu
bæði hvað varðar viðskipti með fisk og
hráefnisöflun fyrir vinnsluna. Að hans sögn
rekur fyrirtækið sex vinnslustöðvar í Kína
og tvær í Taílandi. Auk þess sér fyrirtækið
um sölu á framleiðslunni á Ameríkumarkað
og Evrópumarkað. Jón Kristjánsson, vara-
Gísli I. Þorsteinsson, fyrrverandi sam-
starfsmaður í Víkingasveitinni, þekkti
Ellert vel þegar þeir voru í lögreglunni.
Hann segir að þeir hafi oft farið saman
á lundaveiði á þessum árum og að veiði-
hugur Ellert lýsi honum kannski best.
„Hann er mikill veiðimaður og hreinlega
tapar sér þegar hann er kominn í veiði-
hug. Þetta er eins og Dr. Jekyll og Mr.
Hyde, slíkur er ákafinn, hann missir allt
tímaskyn og verður ekki svangur heilu
dagana. Einu sinni sem oftar vorum við
úti í Bjarnarey að háfa lunda og það var
feikilega mikið flug. Elli situr og háfar
en ég leysi úr. Á staðnum þar sem við
vorum er frekar gott sæti eins og það
er kallað, en maður er þó ekki nema
rúma tvö metra frá þverhníptri bjargbrún-
inni og þaðan er hengiflug niður í sjó.
Brúninni hallar aðeins fram og maður er
ekkert að tipla þar að óþörfu. Stundum
gerist það í veiðinni að maður telur
sig vera kominn með lunda í háfinn og
dregur hann að sér, en fuglinn losar
sig rétt áður en maður nær höndum á
honum. Ég sit fyrir aftan Ella og hann er
orðin ægilega heitur og sveittur af veið-
inni og svo sleppur fugl úr háfinum og
flögrar í átt að brúninni og virðist ætla
að sleppa. Elli var markmaður í hand-
bolta á þessum tíma og ég get svarið
það að hann skutlaði sér á eftir fuglinum
eins og hann væri að verja bolta. Hann
grípur lundann um það leyti sem hann
er að flögra fram af brúninni. Þá var Elli
kominn með axlirnar fram að brúninni og
átti í mestu vandræðum með að klóra
sig aftur upp á bergið með annarri hend-
inni því í hinni hélt hann á lundanum og
ætlaði aldeilis ekki að sleppa honum
hvað sem það kostaði.“
Dr. Jekyll and Mr. Hyde
formaður í stjórn Icelandic Group, segir
að Ellert sé mikill dugnaðarforkur og vaði
í hlutina af miklum krafti. „Ég stríði honum
stundum á því að hann sé ofvirkur og ég er
viss um að hann sefur með opin augun til
að missa ekki af neinu.“
Ellert segir að víða sé að finna nýja mark-
aði og í Bandaríkjunum sé gríðarlegur mark-
aður sé fyrir fisk og fiskafurðir. „Fiskneysla
í Bandaríkjunum hefur verið að aukast
að undanförnu, m.a. vegna heilsuátaks.
Við buðum hópi bandarískra viðskiptavina
hingað til lands í sambandi við „Food and
Fun“-hátíðina og að okkar mati tókst það
mjög vel. Svona kynningar treysta böndin
á milli manna og auðvelda samskipti og ég
er viss um að mörg ný tækifæri eiga eftir að
koma í kjölfarið.“
Sígandi lukka best Þegar Ellert er spurður
hvort umræðan um fuglaflensu undanfarið
sé líkleg til að auka eftirspurn eftir fiski
segir hann að það geti vel verið, en alltaf
sé erfitt að spá um framtíðina. „Við höfum
ekki orðið sérstaklega
varir við aukna neyslu
vegna umræðu um
fuglaflensu og teljum
ómögulegt að spá því
hvað muni gerast í
þeim efnum. Ég tel að
öll svona vandræði í
tengslum við matvæla-
iðnaðinn, hvort sem
það er kúariða eða fuglaflensa, sé slæm
fyrir iðnaðinn í heild. Og því fer fjarri
að við, sem störfum í fiskiðnaði, séum
að hrópa húrra yfir fuglaflensunni. Slík
áföll skekkja stöðuna, ákveðið jafnvægi á
markaði er æskilegast og sígandi lukka er
alltaf best að mínu mati.“
Nafn: Ellert Vigfússon.
Fæddur: 10. júní 1955.
Maki: Jóhanna Sigríður Njálsdóttir.
Börn: Kristín Valgerður, 24 ára,
og Elín Þóra, 16 ára.
Menntun: Stúdentspróf,
próf úr Lögregluskólanum.