Tímarit Máls og menningar - 01.12.1944, Side 53

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
227
eftir því sem hann yrkir lengur, og niðurlagsvísan fyllir ströngustu
kröfur íslenzkar:
Lýsi vítt um tún og tindar
tungl og gylta sól,
láti blítt í leyvi vindar,
leiki frískt um hól;
bleiktri merkið bjart um landið
blátt og reytt og hvítt,
gj0gnum allar ævir standi
Island sterkt og frítt.
Oehlenschlager framdi einu sinni þann leik að kveða ó dönsku
um Harald konung hilditönn undir íslenzkum rímnabragarháttum
og felldi þá engan vanda þeirra undan:
Hæren stod, da Hildetand i Horn lod st0de.
Mægtigt over Marken br0de
Malmets Toner, hult de l0de.
Þegar ég var strákur í skóla las ég í Ordenes Liv eftir Nyrop að
Oehlenschláger hefði ort þessar vísur með geníölu virtúósíteti. Eg lét
mér heldur fátt um finnast, þvi að ég vissi vel að á Islandi væri þá
heill hópur manna sem ættu skilið að heita geníalir virtúósar. þó að
þeir hefðu hingað til farið með öllu varhluta af þvílíkum nafnbótum.
Þá var Símon Dalaskáld enn á lífi. Síðar hef ég séð að svo mjög
sem Oehlenschlágeri hregzt stundum bogalistin í rímunni, þá stuðlar
hann þó furðu vel hjá því sem sumir aðrir útlendingar hafa gert.
Vísan hér að ofan er t. d. alveg lýtalaus. En jafnvel maður eins og
Gustaf Fröding, líklega fremsti bragsnillingur Svía, hefur ort kvæði
sem ó að vera með fornyrðislagi, án þess hann virðist hafa gert sér
Ijóst að þar sé annarra lögmála að gæta en hrúga saman stuðlunum
eins og verkast vill:
Liv skall Svein lösa
i Lögarviken.
Gá som niding
Nagrindar nedan.
Bredda áro hans bragder
vitt i bygderna.
Storsvek har han övat,
straff skall han lida stándigt.