Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1945, Side 19

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1945, Side 19
JÓN HELGASON: Verkefni íslenzkra fræða 1. Hverjar kröfur þykir nú á tímum sjálfsagt að gera um vísinda- starfsemi menningarþjóðar? Framar öllu að hún leggi fram aðal- skerfinn til rannsókna á þeim efnum sem henni standa næst, á tungu- máli sínu og bókmenntum, sögu sinni og náttúru lands síns. Sú þjóð er ekki fullgild menningarþjóð sem annaðhvort brestur mannafla eða treystir sér ekki að veita til fjármagn að reka slíkar rannsóknir á fastan og skipulagðan hátt. í annan stað mun varla þykja sæma nútímaþjóð innan hins vestræna menningarsviðs að vera alveg af- skipt allri vísindastarfsemi í greinum sem þar mega teljast sameigin- legur arfur, svo sem tungum og bókmenntum þeirra landa sem helzt hafa borið þessa menningu uppi að fornu og nýju. Við getum sökum mannfæðar ekki borið okkur saman við neina þjóð aðra sem reyni að halda uppi sjálfstæðu menningarlífi með bókmenntum, vísindum og samfelldu skólakerfi, allt upp í háskóla. Okkur væri eflaust hollt og gagnlegt ef við hefðum aðra þjóð álíka stóra með svipaðri viðleitni að jafna okkur við, og gæti orðið lær- dómsríkt á báða bóga; en því er ekki að heilsa. Eg þykist vita að ekki muni okkur láð fyrst um sinn þó að við séum heldur athafna- litlir um síðara liðinn sem eg nefndi, og væri þó menntalífi þjóðar- innar ómetanlegur styrkur að eiga einhverja starfandi kunnáttumenn sem ættu aðalsjóndeildarhring sinn utan hins íslenzka sviðs. Aftur á móti tjáir ekki annað en að íslenzkir menntamenn haldi afdráttar- laust og miskunnarlaust fram þeirn kröfum að ekkert verði tilsparað að láta þá starfsemi sem ég gat um í fyrra lið þrífast og blómgast. Ef það merki verður ekki reist hátt eða verði það nokkru sinni látið niður falla, erurn við ekki í tölu fullgildra þjóða. Það vill nú svo til um okkur, fremur en marga aðra, að þessar fræðigreinar eru ekki aðeins okkur sjálfum mikilvægar, heldur stundum við þær einnig öðrum þjóðum í vil. íslenzkt fornmál og ís- lenzkar fornbókmenntir skipar hvorttveggja svo veglegan og ein- stæðan sess, að rannsóknum þessara viðfangsefna er gaumur gefinn
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.