Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Side 65

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Side 65
UM GARCÍA LORCA 55 endana, loka hringnum um þennan geim sinn. Honum tókst það ekki. Og hverjum hefur tekizt það? Þegar hann dó, var hann að búa til prentunar ljóðaflokk, sem nefndist „Diván hjá Tamarit“ (E1 diván del Tamarit). Tamarit nefndist æðsti valdsmaður araba á Spáni á veldisdögum mára, en „diván“ er arabíska nafnið á ráðgjafasamkomum, sem Tamarit hélt með fylkisstj órum sín- um. En „diván“ getur einnig þýtt samband (reunion á ensku), og eru menn ekki sammála um, hvað nafn bókarinnar þýði. Hallast sumir að þeirri skoðun, að García Lorca noti orðið í merkingunni safnrit og nafn bókarinnar sé einfaldlega „arabískt ljóðasafn“. Þykir mér það langtrú- legast, en annars er það aukaatriði. Ljóðaflokkur þessi er ortur undir arabískum háttum, og hverfur Gar- cía Lorca hér á vit arabískra þjóðkvæða líkt og hinna andalúsísku í „Sígaunadönsum“ og oftar. Ljóðin fjalla öll um ástina og dauðann, ný og ný tilbrigði sama efnis. Sumir telja þennan ljóðaflokk það fegursta, sem eftir García Lorca liggur, en eins almennum vinsældum og andalús- ísku ljóðin hafa þau ekki náð. Ljóðaflokkur þessi var fyrst prentaður í heild í VI. bindi heildarútgáfunnar. Um það leyti, sem García Lorca lagði síðustu hönd á leikrit sitt, „Hús Bernörðu Alba“, barst honurn boð frá Mexíkó um að koma þangað vestur og flytja þar erindi, lesa úr verkum sínum og jafnvel setja eitthvert af leikritum sínum á svið. „Yerma“ hafði þá nýlega verið leikin þar vestra við feikilegar vinsældir. En hvað sem valdið hefur, afþakkaði hann boðið. í júlí hafði hann í hyggju að fara til Granada og dveljast á sveitasetri foreldra sinna, Callejones de García, um tíma eins og hann var vanur. En þá voru farnar að berast fregnir af hermdarverkum fasista þar syðra, og hann var á báðum áttum, hvort hann ætti að fara eða sitja um kyrrt í Madrid. Skyndilega tók hann ákvörðun um að fara til Granada, en tveim dögum síðar skall borgarastyrjöldin á. Einhverntíma á síðustu æviárum sínum sagði García Lorca nokkrum vinum sínum frá dálitlu atviki, sem oft hefur verið rifjað upp síðan. Hann var einhverju sinni í leikför með flokki sínum um fj allabyggðir Estramadura, og lét hópurinn fyrirberast náttlangt í tómri hlöðu. Hann gat ekki fest svefn, og í dögun fór hann á fætur og gekk út, en leikararnir sváfu. Þegar hann hafði skannnan veg farið, kom hann í garð úti fyrir Gctrcía Lorca myrtur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.