Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Qupperneq 31

HEIMSÓKN á þorra
ósköp fínt á járnristinni fyrir utan kjallaragluggann og segir eins greinilega
og nokkur maSur getur talað: Oddur harmagrátur ljúklu upp. Þér sem eruð
veruleikaskáld, ég bið yður, þó ekki væri nema einsog fimm krónur fyrir dós
af neftóbaki.
Mér leiðist kattarhlandslykt, sagði rithöfundurinn. Ég held það væri betra
fyrir alla aðilja að þér færuð í moldarvinnu.
Þér sem eruð lærður maður hljótið að skilja hvað stendur á miðanum,
skiljið þér þá ekki að ég hef vísindalegan sjúkdóm; og að ég ber ábyrgð á
þessurn sjúkdómi bæði gagnvart Ríkisspítalanum og Háskólanum; og aðrir
sjúkdómar eru hégómi hjá mínum sjúkdómi. Ég hef verið kostaður af læknum
í rúm tíu ár til að hafa þennan sjúkdóm. Maður sem hefur slíkan sjúkdóm fer
ekki í mold. í minni stétt er alt sem heitir að fara í moldarvinnu einsog hver
önnur geðbilun.
Með leyfi hvar finnið þér til? spurði rithöfundurinn.
Ég finn hvergi til, sagði gesturinn. Og það er í því sem minn sjúkdómur er
fólginn. Menn finna bara til af svoleiðis ómerkilegum skítasjúkdómum einsog
magakveisu, tannpínu, krabbameini og moldarvinnu. Það hefur aldrei nokkur
maður á jörðinni fæðst með sjúkdóm einsog ég. Sjö doktorar eru búnir að vera
í ellefu ár að skrifa ritgerö á frönsku um minn sjúkdóm, og ég er skyldugur að
passa að mér batni ekki og koma til þeirra tvisvar á mánuði og láta rannsaka
mig svo það sé hægt að fylla út þessar stóru og merkilegu töflur með öllum
boglínunum.
Ég sé ekki betur en þér hafið nefbrotnað, sagði rithöfundurinn. Er það
kanski partur af veikinni?
Fyrirgefið þó ég sé að leiðrétta yður í þessu veðri; en ég hef ekki nefbrotnað
einsog margur hyggur. Viljið þér gera svo vel að líta á miðann sem ég fékk
yður, þar stendur osteo- og svo framvegis, það þýðir að nefbeinið sé úr osti,
með yðar leyfi. Rúmur helmingur af öllum beinum í skrokknum á mér eru úr
osti og það er þessvegna sem Háskólinn hefur fest kaup á þeim. Afturámóti
sækir svo mikil harka sumstaðar í beinin í mér að ég get ekki sofið á nóttunni
fyrir beinhörku og verð stundum að fara á fætur klukkan þrjú til þess að út-
vega mér brennivín, og skilja köttinn eftir; já sem nú er reyndar dauður.
Ég held góði maður að þér ættuð að halda yður að læknastéttinni einsog
híngað til fremuren rithöfundastéttinni, sagði rithöfundurinn. ESa hef ég ekki
skilið yður rétt að þeir sjái yður farborða?
Já en veruleikaskáld hlýtur að skilja það að manni cr ekki nóg að éta og
sofa. Læknar nefna alla menn tilfelli; eða sjúklínga. En rithöfundur og skáld
21