Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Qupperneq 34

XIALLDÓR KILJAN LAXNESS
Artur Lundkvist fimtugur
Kæri Artúr,
um leið og ég bið þér heilla á afinælisdaginn, hefði mig lángað til að
skrifa þér lángt bréf um ýmis sameiginleg áhugamál okkar, en einsog fyrri dag-
inn er ég orðinn of naumt fyrir. Mig hefði einnig lángað til að minnast á hin
undursamlegu kvæði þín mörg — og þá ekki síst kvæðið um fíflið sem bíður
þess að yfir það verði ekið æ hjólastærri vögnum; og á þann fjölda skáldsnill-
ínga erlendra sem þú hefur með þýðíngum þínum gert norðurlandabúum til-
kvæma; ellegar elskulega vini okkar sameiginlega einsog Neruda, Guillén,
Amado og Polevoj; og hinn kollótta stað á suðurundirlendi íslands, Bergþórs-
hvol, þar sem sú skáldsaga norræn er ég met hæst, Brennunjálssaga, er látin
gerast, en þar stóðum við einn dag í túninu ásamt Maríu og horfðum á skúr-
irnar berast utan af sjó; og gaman hefði líka verið að rifja upp endurminn-
íngarnar frá þeim degi er við ókum í Mývatnssveit snemma sláttar, og á íðil-
grænum túnunum lá nýfallin mjöll, og manstu eftir öllum þeim grúa af fugli
á Mývatni, hve heitur var fögnuður þeirra á þessum kalda lygna sumar-
morni.
En þetta verður að bíða betri tíða. Á þessari bráðfleygu stund er mér einn
hlutur efst í huga og finst annað lítilsvert: mig lángar að þakka þér framlag
þitt í heimi þar sem allir menn eru dæmdir til að berjast um líf sitt við herskáa
stjórnmálamenn. Múhameðsmenn, gyðíngar og lærisveinar Búddha, kaþólskir
rnenn og þeir sem trúa Lúter, Kalvín eða jafnvel Marx, svo og áhángendur
ólíkra hagfræðikennínga og stjórnmálaskoðana, svartir mcnn og hvítir — vér
erum allir ósundurskillegir vinir andspænis þeirri hótun um tortímíngu sem
beint er gegn oss af styrjaldarsinnum úr hópi stjórninálamanna. Vér eigum
allir saman þennan óvin einan. Oss líður eigi úr minni að í styrjöld þeirri sem
háð var á næstunni þurfti ekki nema einn kreppíng stjórnmálagarpa til þess að
drepa rúmar tuttugu miljónir saklausra manna. Nú er þar komið að þessir
24