Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Síða 8

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
svo mikið fé, en aðrir geta ineira og munu ekki liggja á liði sínu, og þar með létta stórlega
undir. Og til þess að gefa hugmynd um að hér sé ekki verið að leggja út í vonlaust verk,
má geta þess að síðan fréttist um fjárfestingarleyfið hafa komið vilyrði fyrir um 250 þús.
kr. eða áttunda hluta af upphæðjnni sem þarf fyrsta áfangann. I þeim hópi sem loforð
hafa gefið eru efnaðir menn og stórtækir, en ég get líka nefnt Dagshrúnar verkamann sem
á sínum tíma lagði 5 þús. kr. í hlutafé, keypti síðan hlutdeildarskuldabréf Máls og menn-
ingar fyrir 5 þús. kr., og hefur enn á ný boðizt til að leggja 5 þús. kr. til viðbótar í ár.
Haldið ekki að með svona áhuga verði hægt að reisa Vegamót?
En við megum ekki láta þá 180 félagsmenn í Reykjavík og Hafnarfirði sem stofnuðu
Vegamót bera eina allan hita og þunga af því að koma upp starfsheimili Máls og menning-
ar. Með þessari byggingu, ef hún kemst upp, er lagður hinn traustasti grundvöllur að frant-
tíðarstarfi félagsins og sköpuð ýmis ný skilyrði til félagsstarfseminnar. Því meira sem fé-
lagið sjálft getur í upphafi lagt fram í byggingarkostnað með aðstoð félagsmanna sinna,
því meira af húsinu getur það fengið strax til afnota. Með það fyrir augum að létta undir
með Vegamótum og tryggja Máli og menningu frá byrjun sem bezta aðstöðu beinir stjórn
félagsins þeim eindregnu tilmælum til allra félagsmanna, bæði í Reykjavík og utan Reykja-
víkur, að þeir leggi þessu máli sem allra bezt lið.
Ég hef oft rifjað upp það æfintýri hve fljótt við stofnuðum Vegamót og urðum eigendur
að Laugavegi 18. Það leið ekki nema mánuður frá því Bókabúð Máls og menningar varð
að flytjast af Laugavegi 19 og þar til við höfðum tryggt henni framtíðarstað á Laugavegi
18, í húsinu á móti, og fest þar með kaup á einum hezta verzlunarstað í bænum. Galdur-
inn var sá einn að allstór hópur félagsmanna í Máli og menningu skildi á augabragði til
livers var að vinna fyrir félagið og átti næga fórnfýsi og örlæti til að leggja fram það fé
sem þurfti, og ekki var lítil fjárhæð fyrir þremur árum, 650 þús. kr. Við gerðum þá átak
sem ekki gleymist og er ómetanlegt, vegna þess að við höfðum trú á því sem við vorum að
gera og skildum hvers virði það er fyrir félagið að eiga framtíðarheimili á þessum stað
í bænum.
Nú er komið að nýjum áfanga þar sem á reynir að við gerum enn stærra átak en fyrir
þrem árum, en færir okkur um leið að lokatakmarkinu, að reisa á þeim stað sem við höf-
um fest okkur reisulega byggingu sem um langa framtíð verður minnisvarði um stórhug
og framsýni. Nú reynir á livort við erum þess megnugir og höfum nægilegan áhuga og þá
fórnfýsi sem þarf til að leiða til lykta það verk sem við hófum. Stjórnir Vegamóta og Máls
og menningar gera sér fulla grein fyrir að við erum að ráðast í mikið verkefni sem kostar
stórt átak, en okkur er líka ljóst hvað við getum ef við erum samhuga og leggjumst á eitt.
Kr. E. A.
86