Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Blaðsíða 57

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Blaðsíða 57
TIL FUNDAR VIÐ HEINE I WEIMAR unum sagði dr. Harich, að próf. Wolfheimer hefði misskilið sig, og í svarræðu sinni sagði próf. Wolf- heimer, að dr. Harich hefði misskil- ið sig. Þá varð mér ljóst, að Þýzka- land byggja tvö ríki, sem skilja tæp- lega hvort annað, þótt bæði tali há- þýzku. Tungutak Marxismans og hin borgaralega mállýzka vestrænna bók- menntavísinda voru eins og tvær tungur sitt af hvorum stofni, og túlk- endur beggja tungna skildu ekki eða misskildu hvor annan. Hins vegar fannst mér ég skilja báða ágætlega. En þessar deilur hinna hálærðu manna úr austri og vestri færðu mér heim sanninn um það, að sameining beggja hinna þýzku landshluta er miklu flóknara mál en margur hygg- ur. Þegar líða tók á ráðstefnuna kvörtuðu margir yfir því, að ekki mundi vinnast tími til að ræða um skáldið Heine því að umræðurnar um heimspeki hans og lífsskoðun urðu svo rúmfrekar, að menn virtust gleyma því, að Heine var skáld í fyrsta lagi, og fjarri því að vera at- vinnu-heimspekingur. Úr þessum galla var þó að nokkru bætt, er ung- ur maður, tæplega þrítugur, dr. Hans Kaufmann, flutti erindi um „Gestal- tungsprobleme im Wintermárchen“ — Viðfangsefni formsins.í Vetrar- ævintýrinu. Dr. Hans Kaufmann var unglings- legur, hálffeiminn maður, en mér er eiður sær, að ekkert erindi, sem flutt var á ráðstefnunni hafi vakið jafn óskipta athygli. Þá varð mér ljóst hvílíkt töfrahnoða Marxisminn er þegar honum er beitt af leikni og skilningi. Hinir vestrænu fulltrúar ráðstefnunnar luku allir upp einum munni um það, að erindi Kaufmanns hefði verið glæsilegasti fyrirlestur- inn, sem haldinn var. Ef þýzka al- þýðulýðveldið á marga slíka marx- íska bókmenntafræðinga, þá þarf það ekki að kvíða framtíðinni. Er- indi Kaufmanns var sigur marxískra bókmenntavísinda á ráðstefnunni. Þjóðverjar beggja megin mæranna settu auðvitað svipinn á ráðstefnuna. Sérstaklega er mér minnisstætt er- indi próf. Vontins um Heine, Ham- borg og Hamborgarmenn. Þar sagði hann söguna af minnismerki Heines. Sú saga hefði einhverntíma verið kölluð lygisaga, en samt er hún sönn. Og þá er ég illa svikinn, ef Heine hefur ekki glott við tönn á sínum ódáinsakri, er hann horfði á feril myndastyttu sinnar um þá jörð, þar sem þýzk tunga er töluð. Það er upphaf þessarar sögu, að á síðara hluta 19. aldar var keisarafrú í Austuríki-Ungverjalandi, að nafni Elisabet, gift Franz Jósef keisara, sem virtist vera þeim ósköpum gædd- ur að geta aldrei dáið. Elisabet hafði frá æsku unnað meir ljóðum Heines en annarra skálda. Þegar hún var orðin drottning í víðlendasta og fjöl- 135
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.