Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Blaðsíða 84

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Blaðsíða 84
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR sinna. Napóleon trujlar áœtlanir þeirra með alvöruleysi sínu og þrekleysi og þeir losa sig við hann. Eftir 1933 talaði liann um skoplegan Napóleon, sem nota mælti til að spottast að Hitler. En eftir Nútímann kom fimmti Napóleon hans fram í nýrri mynd. Keisar- inn flýði frá St. Helena og birtist í heimi sem var honum gersamlega framandi, í Evrópu fjárplógsmanna og kaupmanna. Hvarvetna mœtir hann tortryggni og andúð, lýkur lífi sínu sem gamall flakkari og fylg- ist með hátíðahöldunum þegar kista hans sjálfs er flutt heim. Þegar vikið var að Benító Mússólíni í samhandi við áform hans um Napóleon, svaraði hann 1931: „Einræðisherrar nútím- ans eru leikbrúður í höndum stóriðju og fjármálavalds." Eftir 1933 notaði nýr einræðisherra af þessu tagi, Adólf Hitler, aðferðir nazismans til þess að vinna bug á efnahagskreppu þeirri sem lýst var í Nútímanum. Foringinn bjó sig undir styrjöld af öllu afli með að- stoð stóriðju og fjármáiavalds, og það hafði í för með sér algera hagnýtingu á þýzka iðnaðinum. En til lengdar gat ekki setið við framleiðsluna eina saman. Það varð senn að nota hana í verki. Er Chaplín var að undirbúa „sjöttu mynd“ sína, voru vopnaviðskipti annarrar heimsstyrjaldarinnar þegar hafin á Spáni. Herir Mússóiínis og Hitlers tóku opinskáan þátt í horgarastyrjöldinni við hlið Francós. I viðræðum við vini sína dró Chaplín enga dul á samúð sína með lýðveldissinnum. Árás Japana á Kína árið 1937 hafði einnig rík álirif á hann, og síðan stóratburðir þeir sem ráku hver annan í Evrópu: Innrás Hitl- ers í Austurríki, Miinchen-svikin, hernám Tékkóslóvakíu í tveinmr áföngum. Þessir sögulegu viðburðir áttu eftir að speglast í „sjöttu mynd“, en nafni hennar og efnisvali var lengi haldið leyndu. Chap- lín fór að vinna að kvikmyndasögunni árið 1938 í Carmel-by-The-Sea. Hann bjó mán- uðum saman ásamt Paulettu Goddard í þessum litla hafnarbæ í nánd við St. Fran- cisco. Eldri synimir, sem hann hafði eign- azt með Litu Gray, konui stöðugt að heim- sækja föður sinn og höfðu miklar mætur á honurn. Myndin átti eftir að breytast stig af stigi þar til komið var að endanlegri gerð: Ein- rœðisherranum. Chaplín réð sjálfur yfir framleiðslutækjum sínum og gat því enn leyft sér að beita hinum sérkennilegu vinnu hrögðum sínum. Yfirleitt er myndataka haf- in þegar húið er að ganga frá „myndatöku- áætlun", handriti sem mælir fyrir um ákveðin vinnubrögð sem leikstjórinn verður að fylgja út í yztu æsar, ef ekki er um hreina smámuni að ræða. Chaplín leyfði sér þann munað að vinna án þess að hafa nokkra „myndatökuáætl- un“. Hann breytti tali og atburðarás í vinnustofunni sjálfri. Hann tók heilu kafl- ana án þess að vita nákvæmlega hvemig ætti að koma þeim fyrir í sjálfri myndinni. Ilann starfaði eins og rithöfundur, gerði uppkast á uppkast ofan og breytti. I fyrsta uppkastinu að Einrœðisherranum var fanga bjargað úr þrælabúðum af hópi uppreisnarmanna, sem höfðu dulklætt sig sem SA-menn. Gyðingurinn litli, sem var al- ger tvífari Adólfs Hitlers, tók við hlutverki foringjans. Kona sem ætlaði að myrða Hitl- er varð snortin af örvæntingu litla gyðings- ins. Ilún hjálpaði honum að flýja, og þau settust að í Sviss. Enda þótt þessi fyrsta endursögn væri meinlaus (eða höfð svona ónákvæm af ráðn- um hug) létu viðbrögðin ekki híða eftir sér. Þriðja ríkið lét sér ekki lynda að spottazt væri að foringja þess og að „saurugur júði“ væri gerður að tvífara hans. Utanríkisþjón- ustan var sett af stað. Konsúll nazista í Hollywood, Georg Gússling, og síðar sendi- 162
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.