Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Page 94

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Page 94
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR ég tók þétt í hönd þessara þýzku út- flytjenda, rétt eins og ég vildi með handtaki rnínu staðfesta föðurland- inu ást mína, og við ræddumst við á þýzku. Fólkið var sjálft ákaflega feg- ið að heyra þetta mál á erlendum þjóðvegi, áhyggjuskuggarnir hurfu af andlitunum og þau nærri brostu. Konurnar, sem margar voru fremur laglegar heilsuðu mér glaðlega ofan af vögnunum og kölluðu: „Gvöðs heilsan!“ og ungu stúlkurnar heils- uðu mér og roðnuðu við og litlu anganórarnir skríktu til mín og brostu tannlausum litlum og ljúfum munnum. „Og af hverju hafið þið flutt frá Þýzkalandi?“ spurði ég þetta fátæka fólk. „Landið er kosta- ríkt og við hefðum gjarna viljað vera þar áfram,“ svöruðu þeir, „en við gátum ekki með nokkru móti hafzt þar við lengur.“ Nei, ég er ekki einn í hópi þessara lýðæsingamanna, sem hugsa um það eitt að vekja ástríður fólksins og ég ætla ekki að segja frá öllu því sem ég heyrði á þjóðveginum hjá Havre undir beru lofti um ráðsmennsku hinna göfugu og eðalbornu ætta í heimasveit þeirra — ásökunarþung- inn var ekki heldur fólginn í orða- laginu, heldur í hljómfallinu, eins og það var talað eða öllu heldur eins og því var stunið upp. Þetta fátæka fólk var ekki heldur í hópi lýðæsinga- mannanna, það lauk jafnan ræðu sinni með þessum orðum: „Hvað áttum við að gera? Áttum við kannski að gera byltingu?“ Eg sver það við alla guði himins og jarðar, að tíundi hluti þess, sem þetta fólk hafði mátt þola í Þýzka- landi, hefði hleypt á stað 36 bylting- um í Frakklandi og þrjátíu og sex konungar hefðu týnt kórónum sín- um, og höfðum í þokkabót. „Og við hefðum nú kannski reynt að þrauka það af lengur og ekki far- ið,“ sagði Sváfi einn áttræður, sem þess vegna er tvívitur Sváfi, „en við gerðum það vegna barnanna. Þau eru ekki eins vön Þýzkalandi og við og kannski geta þau orðið hamingju- söm í útlandinu, raunar munu þau mega þola margt í Afríku.“ Þetta fólk var nefnilega á leið til Alsír, þar sem því hafði verið lofað jarðnæði til landnáms með góðum kjörum. „Landið ku vera gott,“ sögðu þeir, „en við höfum heyrt að það sé mikið af eiturslöngum, sem eru mjög hættulegar og menn eiga þar marga mæðuna við apana sem hnupla ávöxtum af akrinum og stela jafnvel börnum og hafa með sér inn í skógana. Það er hræðilegt. En hreppstjórinn heima er líka eitraður, ef maður borgar ekki útsvarið, og akrarnir skemmdir af dýrum og veiðum og börnin okkar voru send i herinn. — Hvað áttum við að gera? Áttun* við kannski að gera bylt- ingu?“ Uber die Vaterlandsliebe, 1835. 172
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.