Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Page 53

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Page 53
Shakespeare á meðal vor — Vélin Mikla ANNA PRINSESSA: Það er oss öllum leyft. (Rikarður þriðji, I, 2) Hetjur Corneilles eru sterkari en heimurinn, og í djúpi sálar þeirra er ekkert myrkur. En Anna prinsessa, sem skyrpir í andlitið á morðingja bónda síns og gengur síðan með honum til sængur, er í mínum augum mannlegri, eða ef til vill aðeins samtímalegri en líkneskjan Símen. I huga Shakespeares eru öll mannleg verðmæti brothætt, og heimurinn er mönnunum yfirsterk- ari. Obilgjarn valtari sögunnar kremur allt og alla. Það sem skapar hverjum manni örlög, er staða hans, það þrep í stiganum mikla, sem hendingin hefur leitt hann á. Það er þetta sérstaka þrep sem skammtar honum valfrelsi. I Ríkarði ö'ðrum steypti Shakespeare ekki aðeins konunginum af stóli, heldur sjálfri hugsjón konungsvaldsins. I Ríkarði þriðja sýndi hann hrun siðgæðis-lögmálsins alls. Þegar afsals-atriðinu mikla lýkur, biður Ríkarður annar um spegil; og þegar hann sér að andlit hans er óbreytt, þá brýtur hann spegilinn. Kóngurinn er orðinn að manni, kórónan hefur verið hrifsuð af höfði Hins Smurða. En veröldin hefur ekki skolfið á rótum sínum, og ekkert hefur breytzt, ekki einu sinni andlit hans sjálfs. Svo krúnan var ekki annað en blekking. Þegar Ríkarður þriðji hefur hrakið Onnu prinsessu inn í svefnskála sinn, heimtar einnig hann spegil. Allt hefur reynzt blekking: hollustan, ástin, jafnvel hatrið. Ekki er refsað fyrir glæpi; fegurðin hefur kosið sér óarga dýr; mannleg örlög eru leir sem móta má í hendi sér. Það er enginn guð, engin lög. með guð, og allt, á móti mér! og ég sem ekki' á trúrri bakjarl bónorðs míns en djöfulinn, og sjálfs mín flærðar-svip, vinn hana samt! Oll veröldin gegn engu! (Rtkarður þriðji, I, 2) Ríkarður þriðji heimtar spegil. En hann er hyggnari en Ríkarður annar. Hann heimtar spegil, en samtímis heimtar hann skraddara til að sníða sér ný klæði. VIII Shakespeare skoðar hina miskunnarlausu vél án ótta miðaldanna, og án hillinga Nýjunar-tímans. Sólin gengur ekki kringum jörðina, það er engin
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.