Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Blaðsíða 64

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Blaðsíða 64
Tímarit Máls og menningar hinum þróttmesta karlmanni, enda er indíáninn afar stirfinn vitsmunalega séð og á auk þess erfitt með að tjá sig í orðum. En allt fór á besta veg. Og eftir þrjá daga, þegar lokið var kennslu undirstöðuatriða kristinna fræða, hófust skriftirnar. Um leið dró sig til baka talsverður hluti hópsins, sem lagt hafði stund á kverið, einkum þeir sem höfðu þegar fengið mat eða klæði. Engu að síður var stór hópur eftir. Klukkan var níu að morgni sólheits dags með heiðan himin. Skrifta- börnin stillm sér upp í hægfara og hljóðláta biðröð, sem lá frá klaustur- garðinum að skriftastólnum. Faðir Espínoza gekk sér til hvíldar nokkra hringi um garðinn að áliðnu kvöldi, eftir að teknar höfðu verið skriftir af öllum þorra trúaðra. Hann var á leið afmr að skriftastólnum, þegar maður nokkur stöðvaði hann og sagði: Faðir, mig langar til að skrifta fyrir yður. Fyrir mér sérstaklega? spurði guðsmaðurinn. Já, fyrir yður. Og hvers vegna? Mér er það ekki Ijóst. Kannski vegna þess að þér eruð elsti trúboðinn og þar af leiðandi líklega gæddur mestri gæsku. Faðir Espínoza brosti: Sonur minn, þetta lætur vel í eyra. Haldir þú þetta, og viljir þú að svo sé, verði þá þinn vilji. Fömm. Espínoza lét manninn ganga á undan, en fylgdi á hæla honum og virti hann fyrir sér. Faðir Espínoza hafði ekki gefið manninum neinn sérstakan gaum áður. Þetta var maður hár vexti, grannur, kvikur í hreyfingum, dökkhærður og með smttan svartan hökutopp. Augun voru svört og stingandi, nefið fín- gert og varirnar þunnar. Hann talaði óaðfinnanlegt mál og gekk hrein- lega til fara. A fómnum bar hann tágaskó, eins og aðrir, en berir fæturnir í skónum voru vandlega hirtir. Maðurinn kraup fyrir framan föður Espínoza, þegar í skriftastólinn var komið og sagði: Eg bað yður að taka við skrifmm af mér, vegna þess að ég er sann- færður um það, að þér emð gæddur góðu viti og ríkum skilningi. Syndir mínar eru smávægilegar. Eg er maður fremur hreinnar samvisku. En í huga og hjarta mínu varðveiti ég hræðilegan leyndardóm, nístandi kvöl. Ég þarf á aðstoð yðar að halda til að losna við hvort tveggja. Dragið ekki 158
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.