Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Side 64

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1976, Side 64
Tímarit Máls og menningar hinum þróttmesta karlmanni, enda er indíáninn afar stirfinn vitsmunalega séð og á auk þess erfitt með að tjá sig í orðum. En allt fór á besta veg. Og eftir þrjá daga, þegar lokið var kennslu undirstöðuatriða kristinna fræða, hófust skriftirnar. Um leið dró sig til baka talsverður hluti hópsins, sem lagt hafði stund á kverið, einkum þeir sem höfðu þegar fengið mat eða klæði. Engu að síður var stór hópur eftir. Klukkan var níu að morgni sólheits dags með heiðan himin. Skrifta- börnin stillm sér upp í hægfara og hljóðláta biðröð, sem lá frá klaustur- garðinum að skriftastólnum. Faðir Espínoza gekk sér til hvíldar nokkra hringi um garðinn að áliðnu kvöldi, eftir að teknar höfðu verið skriftir af öllum þorra trúaðra. Hann var á leið afmr að skriftastólnum, þegar maður nokkur stöðvaði hann og sagði: Faðir, mig langar til að skrifta fyrir yður. Fyrir mér sérstaklega? spurði guðsmaðurinn. Já, fyrir yður. Og hvers vegna? Mér er það ekki Ijóst. Kannski vegna þess að þér eruð elsti trúboðinn og þar af leiðandi líklega gæddur mestri gæsku. Faðir Espínoza brosti: Sonur minn, þetta lætur vel í eyra. Haldir þú þetta, og viljir þú að svo sé, verði þá þinn vilji. Fömm. Espínoza lét manninn ganga á undan, en fylgdi á hæla honum og virti hann fyrir sér. Faðir Espínoza hafði ekki gefið manninum neinn sérstakan gaum áður. Þetta var maður hár vexti, grannur, kvikur í hreyfingum, dökkhærður og með smttan svartan hökutopp. Augun voru svört og stingandi, nefið fín- gert og varirnar þunnar. Hann talaði óaðfinnanlegt mál og gekk hrein- lega til fara. A fómnum bar hann tágaskó, eins og aðrir, en berir fæturnir í skónum voru vandlega hirtir. Maðurinn kraup fyrir framan föður Espínoza, þegar í skriftastólinn var komið og sagði: Eg bað yður að taka við skrifmm af mér, vegna þess að ég er sann- færður um það, að þér emð gæddur góðu viti og ríkum skilningi. Syndir mínar eru smávægilegar. Eg er maður fremur hreinnar samvisku. En í huga og hjarta mínu varðveiti ég hræðilegan leyndardóm, nístandi kvöl. Ég þarf á aðstoð yðar að halda til að losna við hvort tveggja. Dragið ekki 158
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.