Tímarit Máls og menningar - 01.12.1978, Síða 20

Tímarit Máls og menningar
Þó að það væri besti vinur minn sem ég sá liggja í blóðpolli á sjónvarps-
skermi aðeins fáum smndum eftir að ég var næstum búinn að aka með
honum af fundinum þessa örlagaríku nótt gat ég ekki grátið fyrsm fjóra
dagana — svo óraunverulegt virtist mér þetta allt í þessari undarlegu
amerísku blöndu af hundamatar- og kjúklinga-auglýsingum. Kerfið gemr
gert hvað sem því sýnist, því það getur látið fólk gleyma því samstundis
sem það hefur séð. Fyrst við jarðarförina fór mér að verða Ijóst hvað gerst
hafði og ég varð alveg yfirkominn. Þá varð mér líka orðið ljóst að Sally
— stelpa sem mér þótti ofur vænt um, og sem kenndi börnum í fátækra-
hverfinu og vann með refsiföngum þó að hún kæmi úr vernduðu, hvítu
millistéttarumhverfi — að líka þessi makalausa stúlka hafði verið myrt,
bara af því að hún hefði annars verið vitni að morðinu. Af sömu ástæðu
veit ég auðvitað hver mín örlög hefðu verið ef ég hefði verið með þeim
þessa nótt.
Enn hefur ekki verið upplýst hver myrti þau, en nú eftir að Sara Jane
Moore hefur verið dæmd í lífstíðarfangelsi og hefur gefið skelfilega lýs-
ingu á starfi sínu fyrir FBI í viðtali við Playboy og um það hvernig FBI
byrjaði að ógna henni þegar hún var farin að aðhyllast skoðanir Popeyes, þá
þurfum við ekki að efast lengur.
Popeye var aldrei hræddur við að deyja og sagði mér oft frá fyrri bana-
tilræðum við sig. I síðusm greininni sem hann skrifaði meðan ég var með
honum í fangelsinu sagði hann: „Við eigum ekki að óttast dauðann. Við
erum hin dæmda stétt og aðeins með byltingu getum við unnið frelsið
okkur til handa og frelsi fyrir alla kúgaða á jörðinni.“
Við jarðarförina kvöddu hinir mörgu byltingarsinnuðu fangelsisbræður
hans hann í kismnni með kossi, indíánar, negrar, mexíkanar og hvítir, en
aðrir munu fyrst að nokkmm kynslóðum liðnum geta gengið gegnum riml-
ana til grafar hans. Móðir hans, sem hafði fært honum köku í fangelsið
í hverri einustu viku öll nítján árin, tékk taugaáfall við kismna.
Þ. H. þýddi.
350