Tímarit Máls og menningar - 01.07.1980, Blaðsíða 60

Kasia Kasprzyk-Copeland
Eins og dýr í búri
Og hér segir pólsk stúlka frá sinni reynslu
Það var þungbúinn og regnvotan októberdag sem við ókum með rútunni frá
Keflavíkurflugvelli til Reykjavíkur. Dæmigert íslenskt veður, eins og við áttum
fljótlega eftir að komast að raun um. I rútunni var hópur fólks frá ýmsum
löndum sem hafði hist bara nokkrum klukkustundum áður en sat nú saman og
ræddi hvert við annað af ákafa sem stafaði af því að vera kominn til þessa ókunna
lands, — lands sem við þekktum ekki en átti að verá heimili okkar að minnsta
kosti næstu átta mánuði.
Allt í einu vakti einn úr hópnum athygli okkar á landslaginu fyrir utan
gluggann — og það dró niður í ákafa okkar. Hraunbreiðan sem teygði úr sér
eins langt og augað eygði, vot og grá með brúnum flekkjum af sölnuðu grasi hér
og þar, var hreint ekki álitleg og fjarri því að hún byði okkur velkomin.
Við vorum öll eins og lostin sömu hugsuninni — svona er það! Þetta er
Island —við erum komin alla leið. Það sló þögn á hópinn. Já, við vorum komin,
hvort sem okkur þótti betur eða ver — héðan af varð ekki aftur snúið.
Um kvöldið vorum við í Reykjavík. Flest úr hópnum fóru snemma að hátta,
en það er erfitt að bæla niður forvitnina svo ég fer út. Það rignir ennþá, og það
er eins og rokið hafi blásið öllu fólkinu burt, svo auðar eru göturnar þótt ekki sé
orðið framorðið. Ég labba um götur borgarinnar og reyni að fá botn í það sem
stendur á búðarskiltum og auglýsingaspjöldum á byggingum. Það er ósköp
tilgangslaust.
Hugsanir mínar æða hring eftir hring. Ut í hvað er ég búin að þvæla mér?
Hvernig verður að búa í þessu landi, þar sem allt er svo öðruvísi en ég hef vanist?
Ekkert orð hljómar kunnuglega. Skyldi mér nokkurn tíma takast að læra þetta
mál og kynnast einhverju fólki?
Þá vissi ég ekki hve skjótlega ég fengi svar við þessum spurningum.
Lífið í „húsbúrinu“
Sólarhring seinna erum við komin langt burt frá Reykjavík, tvístruð í litla hópa.
Eins og af tilviljun endar ferðalagið í örlitlu þorpi einhvers staðar á Vestfjörð-
182