Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Qupperneq 59

Hringsól um braggahverfib
sér að halda áfram juðinu án þess að klára nokkurntíma neitt. Þau
áttu tvo syni sem báðir voru lágvaxnir og viðkunnanlegir rólyndis-
menn á þrítugsaldri, annar var að læra pípulagnir á Selfossi en hinn
var giftur til Súðavíkur og vann í frystihúsinu þar. Fyrirmyndarsynir
sem allar fjölskyldur í hverfinu gætu verið stoltar af.
Lítill skúffubíll með krana var að draga enn eitt bílhræið uppað
skúrnum. Hlynur fylgdist áhyggjufullur með, fórnaði öðru hvoru
höndum og hrópaði Hóhohó til bílstjórans. Baddi og Grjóni komu
gangandi þarna að og staðnæmdust til að fylgjast með tilfæringunum.
Þetta voru leifarnar af steisjon plastbíl, alveg eins tegund og bíllinn
sem Hlynur keyrði sjálfur.
Þegar druslan var komin á sinn stað hjá skúrdyrunum og ökumað-
urinn búinn að drepa á kranabílnum og kominn út til að sparka í
dekkin á flakinu spurði Grjóni:
— Hvað kostaði þessi marga túkalla Hlynur?
Hlynur brosti vinalega. — Marga túkalla vinur? Ha? Haaa? sagði
hann og brosti meira, svo leit hann áhyggjufullur á bílstjórann sem
var farinn að hrista hurðirnar á plastbílnum.
— Þú vilt fá að vita hvað hann kostaði marga túkalla Grjóni minn,
sagði Hlynur annars hugar.
Kranabílstjórinn keypti einn Vísi af strákunum, á meðan valsaði
Hlynur inní opinn skúrinn og rjátlaði eitthvað við olíukönnu. Svo
var einsog hann hrykki upp af svefni og hann skundaði beint til
Grjóna og leit einarðlega í augu hans.
— Hann kostaði engan túkall vinur, mér var gefinn hann.
Þögn. Hlynur horfði rannsakandi á Grjóna einsog hann vildi vera
viss um að þetta með engan túkall hefði örugglega komist til skila.
— En hvað kostar Vísir hjá þér Grjóni, hvað kostar Vísir marga
túkalla?
— Krónu.
— Túkall færðu! Hér er túkall fyrir Vísi, sagði Hlynur og brosti
svo góðlega að þunglyndishrukkur mynduðust í enni hans.
Strákarnir hinkruðu meðan Hlynur gerði upp við bílstjórann sem
snaraðist síðan undir stýri og setti í gang. Hlynur gekk aftur inní
skúrinn gruflandi á svip en félagarnir héldu af stað með blöðin. Þegar
þeir voru komnir í tuttugu metra fjarlægð kom Hlynur í gættina með
tvist í lúkunum og kallaði á eftir þeim.
4
49