Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Blaðsíða 66

Tímarit Máls og menningar
um í átt að kasthringnum með kúluna í hrömmunum. Hann spyrnti
urrandi við fótum á steinhellunni, sveiflaði arminum og kúlan sentist
af stað hvínandi gegnum loftið.
Hreggviður var næstum dottinn út úr hringnum en tókst að halda
jafnvæginu og horfði skörpum efasemdaraugum á kúluna sem tætti
upp mölina framanvið báða fánana. Allir viðstaddir göptu þegjandi,
svo hrópaði Hreggviður siguröskur og strákunum virtist jörðin
skjálfa þegar hann upphóf villimannadans í hringnum. Allir þustu á
staðinn þarsem kúlan hafði lent, Hreggviður tók hana upp og strauk
henni, mælingamennirnir strengdu í snatri málbönd sín og eftir
grandskoðun og kjaftaþing kom í ljós að það var ekki um neitt að
villast, Hreggviður hafði bætt heimsmetið um tæpa sextíu sentímetra.
Fylliraftarnir komu að samfagna tröllinu sem lagði hrammana yfir
axlir Grjóna og Badda sem hoppuðu og jibbíuðu. Hreggviður dró
aftur upp Pall Mall-pakkann og í honum var nákvæmlega nóg handa
þeim öllum, strákunum, heimsmeistaranum og röftunum þarsem
þeir stóðu í hnapp við kasthringinn meðan frakkaklæddir nefndarfor-
menn, íþróttafrömuðir og norðlendingar göptu og rannsökuðu og
mældu og hristu hausana þartil ekkert nema staðreyndin ein blasti
við sjónum þeirra; drykkfelldi öryrkinn úr braggahverfinu hafði sett
heimsmet í erfiðustu kraftaþraut frjálsra íþrótta.
I snatri var hlaupið til og haft samband við fréttastofur helstu
fjölmiðlanna. Handlama nefndarformaðurinn hafði samband við
yfirboðara sína og um var rætt að slá upp hófi strax um kvöldið til að
fagna afrekinu.
Hreggviður hélt áfram að rölta um svæðið með kúluna í lúkunni
og varð órólegri á svipinn eftir því sem fleiri blaðamenn ljósmyndar-
ar áhugamenn og frömuðir komu á vettvang. Allt var komið í
háaloft, fólk fór að tínast að úr nágrenninu, meistarinn var dreginn
inní bíl þarsem blaðamenn með blýanta og skrifblokkir dembdu á
hann spurningum. Svo byrjaði að rigna. Grjóni seldi nokkur blöð í
viðbót og svo var allt í einu ekkert meira fyrir strákana að gera þarna
og mennirnir úr sjoppunni sem eltu þá fyrr um daginn voru að
nálgast svæðið svo að félagarnir létu sig hverfa í rólegheitum.
Tommi stóð í dyrum Tommabúðar þegar þeir komu þangað.
Hann spurði hvaða fyrirgangur væri núna útá velli. Svo hristi hann
hausinn og hló efins.
56