Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Síða 69

Hringsól um braggahverfið
stakk hausnum út og spurði hvort hann þekkti Hreggvið
kúluvarpara.
Það lifnaði yfir halta drykkjumanninum og hann svaraði hávær
rámur og drafandi:
— Eééég er heimmmmsmeistarinn í kúluvarpi!
Skömmu síðar kom útkeyrslumaðurinn himinlifandi niðrá blað
með hálfrifna síðu úr Vísi sem hann sýndi öllum.
— Eg fékk eiginhandaráritun hjá heimsmeistaranum!
Nokkrir fráskildir tóbaksgulir létt alkóhólíseraðir miðaldra blaða-
menn á rykfrökkum glottu veraldarvanir og kíktu á snepilinn. A
hann hafði halti drykkjusvolinn skrifað mjög klunnalegum prent-
stöfum:
— HREGGVIDUR SIGURSON -
Þeir glottu meira og sögðu: — Okkur var sagt að þessi svokallaði
„heimsmeistari“ héti Hreggviður Barðason.
— Þessi sagðist vera heimsmeistari, sagði útkeyrslumaðurinn sár.
— Jæja vinur, sögðu blaðamennirnir og geispuðu, þú getur alveg
sparað þér áhyggjurnar, það fyrirfinnst enginn heimsmeistari hérna í
bænum hvortsemer!
— Nú!
— Það kom nefnilega í ljós að þessi tröllkarl þarna úr braggakamp-
inum setti heimsmetið sitt með unglingakúlu, sem er miklu léttari
heldur en fullorðnir karlmenn keppa með.
★
Meðan félagarnir báru út seinni skammtinn af Vísi var Lína að
kveikja upp í kolaofninum. Hún hafði hreinsað úr honum mesta
sótið fyrr um daginn og þegar hún fór að kynda gaus biksvartur
reykjar- og sótmökkur uppúr strompinum. Vindurinn stóð uppá
Listamannablokkina og þarsem verið hafði sæmilega hlýtt í veðri um
daginn stóðu opnir margir gluggar og svalahurðir.
Kolakyndingin í braggahverfinu hafði lengi farið í taugarnar á
íbúum blokkanna, en þegar þessi vítisbrækja úr strompi Gamla
hússins kom veltandi gegnum gluggastórisinn var mörgum lista-
mannafjölskyldum nóg boðið. Menn hittust á stigapöllum og ræddu
málin og stór hópur safnaðist á óopinberan skyndifund í
59