Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Side 123

Þrjú spönsk skáld
Antonio Machado
STUNDUM í DRAUMI
Stundum í draumi lét hönd
þess sem sáir stjörnum
gleymda tónlist taka að óma
líkt og ymdi frá órastórri hörpu
og auðmjúk bar aldan að okkar vörum
örfá orð sem voru sönn.
Thor Vilhjálmsson sneri úr spœnsku.
Juan-Ramon Jimenez var eitt helztu skálda Spánverja frá glæstu skeiði þeirrar
listar sem myrkvaðist þegar fasistar hrifsuðu völdin. Hann hlaut Nóbelsverð-
launin 1956; hann lézt 1958. Og var fæddur 1881. Fyrsta bók hans nefndist
Diario de poeta recién casado, Dagbók nýkvænta skáldsins.
Rafael Alberti var fornvinur Garcia Lorca, Andalúsíumaður eins og hann.
Fyrsta ljóðabók hans nefndist Mariniero en Tierra, Sjómaður á þurru landi.
Hann fór í útlegð eftir borgarastyrjöldina, var í S-Ameríku en lengst í Róm.
Eftir hann liggur mikið af heillandi skáldskap, sagt var að hann hafi komið mjög
til greina við veitingu Nóbelsverðlauna þegar landi hans Vicente Aleixandre
hlaut þau fyrir fáum árum, það mun hafa riðið baggamuninn að hinn
síðarnefndi sat í Madrid allt hið myrka skeið fasismans án þess að láta fólskuna
beygja sig. Alberti fluttist heim til Spánar þegar lýðræðið var endurvakið þar.
Antonio Machado er frá Kastilju, á svipuðum aldri og Lorca. Undurgott skáld
sem notar sér út í æsar töfra spænskunnar sem ljóðmáls. Eins og fleiri hin beztu
skáld veitti hann fasismanum mótspyrnu meðan von lifði. Hann lézt í Pýrenea-
fjöllum á flótta undan fasistum, á leið til Frakklands, þegar borgarastyrjöldinni
var að ljúka.
Þýb.
113