Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Síða 80

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Síða 80
Tímarit Máls og menningar framan það að tæma byssurnar í framhliðina. Stöku sinnum sjáum við á hár félaga okkar, þegar þeir skjóta út um gluggann. Þetta eru þeir sem fóru að verja verkalýðshúsið og skjóta niður á við. Þeir eru í minnihluta. Arásarmönnunum fyrir utan fjölgar, þjóðvarðliðar og áhlaupasveitir sameinast, og skothríðin heldur áfram og eykst. Fernando Lago er æstur og vill að bændur uppi í þorpinu fylki liði og ráðist á þjóðvarðliðið frá hlið. I sömu svifum kemur Manúela léttfætt inn, veikbyggð eins og hún væri berklasjúk, hin litla grein. Hún hlustar á föður sinn, með sinn sveitafríðleik, og andmælir: Nei, það er engin leið. Eg kem að neðan og sá þeir tepptu göturnar. Jeronímus og ég erum líka andvígir tillögunni. Við viljum ekki hverfa úr efsta hluta þorpsins. Ef varðliðið nær honum er þorpið í þeirra höndum og auðvelt að drepa okkur. Hér verður að berjast! Ruðst er út í þvögu að gera fólki viðvart í húsum og hreysum, svo það búist til varnar. Sums staðar komum við of seint, íbúarnir beina þegar vopnum sínum gegn þjóðvarðliðinu sem situr um þorpið, annað hvort út um göt á veggjum eða fólk liggur á holóttri jörðinni þar sem eðlunum finnst best að baka sig í sólinni. Kristófer og ég komum aftur heim til Fernandos Lagos, og þá liggur bóndi úti í glugga og skýtur úr gamalli veiðibyssu. Þrjú yngstu börn Lagos gráta afsíðis, skelfingu lostin. Okkur Kristófer mistekst að útvega okkur byssur, til að leysa óþekktu skyttuna af hólmi meðan hún hleður byssuna. Við eigum aðeins skammbyssur og verðum að spara skotin, því enginn veit hvernig þessu lýkur. Við gáum að verkalýðshúsinu og þá sést fáninn okkar ekki lengur. Á útskotinni framhliðinni er stöngin sem hann blakti á. Gegnum brotna glugga sjást þjóðvarðliðar leita, órólegir, og sleppa ekki höndum af byssunum. Langt hlé verður á skothríðinni. Aðeins frá okkar hlið þýtur stöku sinnum skot. Við erum á eilífum erli út og inn. Kristófer og ég reynum að skipuleggja andspyrnuna hvor á sinn hátt. Sumum bændum er eiginlegt að geta gert sig næstum ósýnilega, þeir skríða með jörð, sameinast henni og verja erfiðustu leiðir inn í þorpið, þar sem við höfum falið okkur eins og márar í köstulum sínum. Þetta eru fáliða bændur og fátækir að vopnum, og skot úr haglabyssu er lítið borið saman við hríð úr hríðskotabyssu. Enginn segir neitt en andlitin hrukkast af áhyggjum. 550
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.