Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Page 97

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Page 97
Drengurinn og trumban hattinn keyrðan á höfuðið, andlitið í skugga. Hann fór út í annan glugga að gægjast út á götu. Bíllinn var þar, kyrr, ógnþrunginn. Svartur bíll vekur ótta, kyrr í nóttinni. Fyrir aftan hann var éppi. Ut úr honum komu lögreglumenn og tóku sér stöðu beggja vegna við götuna, uns þeir hurfu í þokuna, vopnaðir raunverulegum byssum. Faðirinn var nokkra mánuði í burtu. Allt í einu tók undarlega fyrir heimsóknirnar, fólk virtist vita eða geta sér til að faðirinn var á ferðalagi. Hvar er pabbi? Hvaða menn voru þetta? Hvert fóru þeir með hann? Hann fór í ferðalag, svaraði móðirin. Voru mennirnir þá vinir hans? Svona menn eru engir vinir. Þetta eru dýr, greip frændinn fram í hatursfullum rómi. Hvers vegna útskýra fullorðnir ekki þannig að maður skilji? Hvað henti föðurinn, frændann eða gerðist á heimilinu? Ymislegt breyttist eftir að faðirinn fór, kvöldið þegar mennirnir með hattinn eða dýrin sóttu hann í ógurlega bílnum. En það henti ekki oftar. Jenito horfði ákafur á myndina, á drenginn með bláu húfuna sem blés hermönnum hugrekki í brjóst, og hann vissi að hefði hann sótt trumbuna sína um kvöldið hefðu mennirnir eða dýrin sem komu án þess að taka ofan flúið af hræðslu. Drengurinn lét ekki blekkjast, faðir hans fór ekki af fúsum vilja, var ekki á ferðalagi. En hvað hafði hann aðhafst sem vakti óvild, og hvers vegna hafði móðir hans, frændinn, nágrannarnir og hann sjálfur ekki varið hann? Alla vantaði eitthvað — trumbu. Næstu drungalegu mánuðina, meðan faðirinn var í burtu, hreyfði hann ekki trumbuna af hillunni. Þegar faðirinn kom hafði hann breyst, hárið gránað meir og hann gugginn, grindhoraður, bakið bogið og andlitið hryggt. Jenito faldi sig stundum í herberginu sínu og grét. Faðirinn hafði verið sviptur sinni karlmannlegu æskugleði. Drengurinn spurði samt einskis um hvað hefði gerst. Þeir sátu saman steinþegjandi, líkt og samsekir um fjarlægar en sínálægar mótgerðir. Einu sinni þegar þeir fóru niður á strönd kom faðir hans ber að ofan úr fataklefanum, og þá rak hann augun í ör á bakinu sem var enn þrútið, þvert yfir vöðvastælt holdið. Drengnum féllust hendur. Hvað er þetta, pabbi? Eg féll á glerbrot fyrir löngu. Jakkinn þinn var samt ekki rifinn. 567
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.