Allt um íþróttir - 01.10.1953, Qupperneq 11

Starfsíþróttcxmótið \ Hveragerði
— Ja, ég vil í upphafi taka
það fram, að' ég er enginn sér-
fræðingur í starfsíþróttum.
Nafnið s'tarfsíþróttir laðaði mig
austur í Hveragerði á sunnudag-
inn til að horfa á fyrsta starfs-
íþróttamótið hér á landi, og ég
varð ekki fyrir vonbrigðum, þótt
stórrigning væri frá morgni til
kvölds — og setti allt skipulag
mótsins úr skorðum og gerði
bæði keppendum og starfsmönn-
um erfiðara fyrir.
Það hefur mikið verið rætt um
íþróttir að undanförnu og mönn-
iim finnst nóg um öll þessi met
og allan þennan hamagang í
sambandi við það, þó einhver sé
að hlaupa eða stökkva úti á
íþróttavelli eða 22 menn að elta
leðurknött í 90 mínútur eftir að
hafa æft þrotlaust um m^rgar
vikur — og á þeim tíma jafnvel
slegið slöku við vinnu. Hver er
árangurinn af öllu þessu striti
og kappi spyrja menn?
En það er nú svo, að kappið
er okkur öllum rílct í lniga. Við
viljum öll helzt vera meiri og
geta meira en náunginn. Og allt-
af erum við að keppa, þó að við
Starfsíþróttir ryðja sér nú mjög
til rúms hérlendis og mun keppni
aldrei liafa verið meiri og almenn-
ari en síðastliðið suinar. Merkasta
íþróttamót þessarar teguiuiar fór
fram í Hveragerði Jiinn 13. septem-
ber s.l. og flytjum við hér frúsögn
af móti þessu eftir Atla Steinarsson,
blaðamann við Morgunblaðið, sem
góðfúslega léði okkur greinina lil
birtingar.
Það er óþarft að kynna lesend-
um Atla Steinarsson. Með skrifum
sínum um ipróttir á íþróttasíðu
Morgunblaðsins, hefur hann bezt
kynnt sig sjálfur með lýsingum sín-
um á kappmótum og öðru þvi sem
markvert gerist innan í))róttasam-
takanna. Honum tekst ávallt prýði-
Jega að sameina skoðanir blaða-
mannsins og íþróttamannsins og fá
á þann hátt fram kjarnann í hverju
móti og keppni. Grein hans um
starfsiþróttir, sem hér fer á cftir,
sannar þetta bezt og hyggjum við,
að lesendur séu okkur fyllilega sam-
mála.
______________________________________
séuni ekki í íþróttum. Við kepp-
umst fyrst og fremst um að kom-
ast sem bezt áfram í lífinu, kepp-
umst um að hafa það sem bezt,
að ná í vörurnar sem ódýrastar,
við keppum við klukkuna —
ÍÞRÓTTIR
9