Allt um íþróttir - 01.10.1953, Qupperneq 31

ÍSLENZKIR ÍÞRÓTTAMENN
— Helgi Daníelsson —
Óliictt er að fullyrða, að erfiðasta stað-
an á leikvelli, þegar um knattspyrnu er að
ræða, sé tvímælalaust staða markr arðar-
ins. Markviirðurinn verður að vera fjaður-
magnaður og lipur, skjótur að taka Akvarð-
anir, fljótur að hlaupa. sparkxiss og grip-
öruggur, s\-o nokkuð sé nefnt af þeim fjiil-
mörgu kriifum. sem gerðar eru til þeirra
einstaklinga sem taka að sér slarf mark-
varðar. Kiiattspyrna er fvrst og fremsl
flokkaíþrótt, þar sem árangurinn er mikið
undir því kominn, að flokkurinn í heild
falli vel saman og leiki vel saman. En
óneitanlega skeður það einstaka sinnum.
að áhorfandanum finnst einn ókveðinn
leikmaður bera af öðrum með tilliti til
I>ess þátlar, sem hann á í leiknum, þróun
hans og gangi, og veltir því kannske fyrir
sér um leið, hvort þessi ákveðni leikmað-
ur sé í rauninni ekki meira en 1 /11 hluti
af heildarstyrkleika alls liðsins. Einn leik-
maður getur unnið meira í Ieik en tveir
eða þrir samherja hans, og Bretar segja,
að úrvalsmarkvörður sé á við luilft kapp-
lið.
Helgi Daníelsson. liinn áægti markvörð-
ur Kúattspyrnufélagsins Vals sameinar all-
ar þær kröfur, sem gerðar eru til úrvals-
markvarðar.. Hann sýndi þnð bezl með
frammistöðu sinni í Noregi og Danmörku.
þar sem meira reyndi á hæfni hans og
gelu, en nokkurs annars leikmanns ís-
lenzka liðsisn. Erlendis sézt oft á forsiðuni
dagblaða, svohljóðandi yfirskriftt með feitu
letri el’tir laudsleiki: „Markvörðurinn sigr-
aði Svía“; „Markvörðurinn gerði jafntefli
við Finna“, eða eitthvað þvílíkt. Við Is-
íÞRÓTTIR
lendingar höfum yfirleitt ekki sótt sigra í
greipar andstæðinga okkar i landsleikjum,
þó státað getum við af tveim sigrum á
heimavelli. En við kunnuni að mela það
sem vel er gert og hér skulu Ilelga Daníels-
syni færðar ]>akkir fyrir, að liann með
frammistöðu sinni í Noregi og Danmörku
kom í veg fyrir eun meira tap en raun
varð á.
Tímaritið sneri sér nýlega til Ilelga og
fór þess á leit við hann, að hann segði
lesendum lítillega frá sjálfum sér og knatf-
spyrnunni, og varð liann fúslega við þeirri
beiðni. En áður en við gefum Ilelga orðið,
vill Allt um íþróttir nota tækifærið og
óska honum brautargengis í framtíðinni.
★
líg ef fæddur á Akranesi 16.
apríl 1933. Frá því ég var smá-
strákur og tók að geta fótað mig
á knattspyrnuvelli hef ég haft
mikinn áhuga á þeirri íþrótt. Eg
var innritaðnr í Knattspyrnufé-
lagið Kára á Akranesi aðeins
nokkurra ára gamall og með því
félagi æfði ég og keppti, þar til
ég kom til Reykjavíkur og gekk
í Ivnattspyrnufélagið Val.
I yngri flokkunum lék ég ýms-
ar stöður úti á vellinum, en mér
tókst aldrei að gera mig sérstak-
lega heimakominn þar, því það
var engu líkara en ég kynni ekki
29
i