Saga: missirisrit - 01.12.1929, Side 48

Látinn laus.
Stytt úr "How does it feel to be free?”
Gamall maður kvaddi fangelsiS eftir tólf ára veru þar
og heiSarlega hegðun. Fjötrarnir voru leystir. FrelsiS
fengiö. VerSirnir báíSu honum velfarnaSar, þegar hann
lagði af staö út í frjálsræSiS og heim til barnanna sinna,
sem tóku vel á móti honum, önnuöust hann og glöddu og
létu hann ekkert skorta. En það var einhvern veginn of
rúmt um (hann og þægindin til ama. HerbergiS hans var
of stórt. Hann tjaldaSi þaS sundur í miSju. KlæSa-
skápurinn var hreinasti óþarfi, og svo gátu mýs leynzt
í honum. Hann negldi hann aftur. Og rúmiS hans var
svo mjúkt aS hann varS aS setja fjalabotn í þaS. Hon-
um leiS mikiS 'betur eftir aS hafa gert svona smá-um-
bætur. Sér til afþreyingar safnaSi hann saman alls konar
vírspottum, sem hann fann á gömlum myndarömmum í
kjallara stórhýsis eins. Og hann stakk þeim öllum ofan í
flösku. Hann hafSi mikla skemtun af aS pota vírnum
niSur um mjóan flöskustútinn, og sjá hvernig þeir hring-
uSu sig og lykkjuSust, þegar iþeir komust ofan úr hálsin-
um og niSur í flöskuna—alveg eins og lífiS sjálft væri
þar aS brjótast um í kvalafullum sinateygjúm. Hann
hætti ekki fyrri en flaskan var orSin full af vírspottum,
og geymdi ihana svo fyrir utan gluggann sinn. Dag nokk-
urn bar hann hana ofan í kjallara og braut hana á ösku-
könnunni. Hanu langaSi til aS sjá hvaSa lögun vírarnir
tækju aftur—hvernig íþeir réttu úr sér eftir fengiS frelsi
úr fangastofunni—eins og þegar hann sjálfur fékk lausn
úr fangaklefanum. En þeir hreyfSu sig ekki. Þeir voru
orSnir aS einum rySklumpi, sem hafSi nákvæmlega sömu
lögun og flaskan—fangaklefinn þeirra—hafSi haft, sem
lá í ótal brotum á gólfinu. Þeir. höfSu fengiS frelsiS eins
og hann, en iþeir gátu aldrei náS sinni fyrri lögun og mynd.
Þeir voru nákvæm líking flöskunnar. Svona hafSi hún
beygt þá. Þeir gátu aldrei framar orSiS frjálsir.
Manuel Komroff.