Saga: missirisrit - 01.12.1929, Qupperneq 59

S A G A
18!),
gallagripur, þótt hún kæmi sér einkar vel eins og þá stóö
á, höfum vér smíöaö gufuskip, sem bruna áfram lengri
leiS á einum degi, en hún nuddaöist á 40 dögum.
Myrkri hinnar löngu skammdegisnætur ihöfum vér
breytt í hábjartan dag rafmagns dýrðarinnar, og notum
þaö mikla magn til aö snúa vinnuvélum vorum, og látum
rafafliö þræla Iþeim áfram svo vér getum neytt brauðs
vors í þeirra sveita.
Oss þótti það lengi snulbbótt, aö eiga aö heita kon-
ungar fugla og fiska, en vera samt vanmáttugri en þeir
í lofti og legi. En nú hafa flugför vor og kafbátar bætt
sér inn í slköpunarsöguna, og skáka ibæði fuglum og fisk-
um, en gera oss að hærri og dýpri herrum en á'ður.
Fyrrum Ibárum vér byrðar á bakinu. Nú þjóta járn-
brautarvagnar með flutning vorn og sjálfa oss lands-
'hornanna á milli eins og kólfi væri skotið.
Þegar formæður vorar kölluðu á karla sína, að fara
nú að koma heim til sín, þegar þeir voru eitthvað að
dunda úti við, þá heyrðu þeir tíkki til þeirra, nema í nám-
unda væri. Nú geta þau hjónin talað saman um alt sem
þeim dettur í hug, rétt eins og þau væru í rúminu sínu,
þótt annað sé norður í Hvítramannalandi, en hitt suður
í Blökkumannalandi.
Vér höfum ummyndað yfir'borð jarðarinnar. Drepið
að vísu mikið. Þrælkað þjóðir og dýraflokka, og leikið
hvern annan grátt. Höggvið niður frumskógana og skot-
ið og gildrað skepnur þeirra. Banað hafsbörnunum ógur-
lega. 1 einu orði sagt: umturnað öllu. En vér höfum
samt gert jörðina veglegri og visthæfari mannkyninu,
eftir menningar skilningi vorra tíma. Vér ihöfum bygt
upp auðnirnar, grætt sandana og björgin blá, og breytt
hrjóstrugum eyðilöndum í akurlendi og aldingarða. Vér
höfum hundrað faldað hægindi vor og þægindi, hreinlæti,
flýtir, þekking, lærdóm og vísindi.
En eilífðarmálin, svo nefndu, hafa annað hvort ekki
kært sig um eða getað fylgst með breytingunum. Kirkj-