Saga: missirisrit - 01.12.1929, Page 95

Dýrasögur.
Hænan og andarungarnir.
Þa5 var vor eitt, er viö ibjuggum í Hallson bygðinni
í Noröur-Dakota, aö ein af hænum móður minnar vildi
"liggja á eggjum.” Þóttist móðir mín ekki hafa nógu
mörg egg til að setja undir hænuna. Hljóp þá ein af
vinkonum ihennar undir bagga með henni og gaf henni
tvö andaregg, sem hún sagði að hænan gæti sem bezt
ungað út með sínum eigin eggjum.
Varð þetta að ráði. Og leið svo fram um stund, unz
hænu-ungarnir komu úr eggjunum.
Nú er því svo varið, að það tekur viku lengur að unga
út andareggjum en hænueggjutn. Ekki vissi móðir mín
þetta, er hún lét eggin undir ihænuna. Hún var þá nýlega
komin að heiman og þekti ekkert til fuglaræktar. En urn
sama leyti, sem 'hænu-ungarnir skriðu úr eggjunum, sagði
henni einhver, hvernig sakir stóðu. Bjóst hún því við,
að andareggin yrðu sér ónýt.
Þegar fjölgaði hjá hænunni, gerðist heldur en ekki
kvikt í hreiðrinu hjá henni, og var ekki næðissamt að
hlúa að þessum tveimur eggjum, sem eftir voru. Eiðu
svo tveir sólarhringar. Sá móðir mín þá að svo mátti
ekki lengur standa. Tók ihún því ungana úr hreiðrinu
Þóttist hún nú viss um að hænan yfirgæfi eggin, en það
varð þó ekki. Sat hænan kyr á eggjunum, en hljóp þó
einstaka sinnum ofan til unganna, að sjá hvernig þeim
liði og kenna þeim hvernig þeir gætu framfleytt lífinu.
(Á hverju kvöldi lét móðir mín ungana upp í hreiðrið til
hænunnar, svo hún gæti veitt þeim yl og skjól yfir nóttina,
en tók þá þaðan strax að morgninum).
Loksins kom sá dagur, að ungarnir skriðu úr andar-