Saga: missirisrit - 01.12.1929, Page 121

251
S AGA
IV.
Leif Erickson. Atvinnuleitir. Eg kasta leirkúlu
í opinn munninn á verkstjóra einum, og stein-
völu í hlustina á öðrum. Eg er skírður í annað
sinn. Bright Day, er blessað nafn. Leif Erickson
útvegar mér mánaðarvinnu hjá bænum. Guð
borgar fyrir hrafninn, og launar Leif fyrir mig.
1.
Þegar eg kom aftur á boröingshúsiö til Bellu, var nýr
borðmaöur bættur í ihópinn, sem eg tók kunningskap við.
Var hann mér hjálplegur við atvinnuleitina, því nú voru
gullpeningarnir að heiman að ganga til þurðar, og eg varS
aS láta hendur standa fram úr ermum og innvinna mér
eitthvaS, svo eg færi ekki á hreppinn, eSa lenti í skuldum,
sem eg hata eins og pestina. Þá var slæpingshátturinn
líka í svo mikilli niSurníSslu hjá Islendingum í Winni-
peg, aS engum datt i hug aS líta á letingjann nema meS
hornauga og útundan sér. Jafnvel stelpurnar fengust
ekki til aS ganga út meS nokkrum manni á kvöldin eSa
koma meS honum í kirkjuna á sunnudögum, ef hann vann
ekki tíu klukkutíma alla virku dagana. En nú er þetta
mikiS orSiS breytt til batnaSar fyrir lötu strákana, því
þótt stelpunum komi betur aS þeir hafi centin meS sér
eins og í gamla daga, og hafi ráS á því aS klæSa sig vel,
þá er vinnan ekki skoSuS lengur neitt eftirlæti né sálu-
hjálp. Þykir þeim nú orSiS tíu sinnum meira variS í
gróSabrallsmenn og braskara en vinnujálka og iSnaSar-
menn, og vilja vitlausar meS þeirn ganga. En á fyrsta
árinu mínu hérna þektust þeir varla í íslenzka 'hópnum í
Winnipeg, þótt sú kæmi tíSin aS þeim fölgaSi æriS ört,
sem varS til þess aS setja margan ókvæntan daglaunara
og iönmann aftur á bak i konulegu tilliti.