Milli mála - 01.06.2014, Page 62

LES USAGES STYLISTIQUES DE L’IMPARFAIT

Milli mála 6/2014

65
breytu þarf viðmælandinn að draga sérstakar viðbótarályktanir sem
bæði mælandinn og viðmælandinn geta ímyndað sér fyrir fram. Á
grundvelli þessa sameiginlega viðhorfs ofangreindra fræðimanna er
sú tilgáta sett fram hér að í þessari afbrigðilegu notkun þar sem lý-
singarþátíðin nýtist ekki til að tímasetja verknaðinn sé hlutverk hen-
nar pragmatískt. Með því er átt við að imparfait-þátíðin sé sérstakle-
ga notuð í slíkum tilvikum til að hafa hugræn áhrif með því að
ætlast til þess af viðmælandanum að hann dragi ályktanir. Tilgátan
er skýrð með dæmi úr svokallaðri kurteisislýsingarþátíð (fr. imparfait
de politesse) þar sem viðmælandinn uppgötvar sjálfur kurteisismer-
kingu setningarinnar með því að leita að gildi breytunnar.

Lykilorð: frönsk málfræði, merkingarfræði, málnotkunarfræði
(pragmatík), tíðarmerking, horfsmerking

French imparfait without aspecto-temporal value
This paper deals with some special uses of the French imperfect
(Fr. imparfait) where past meaning and imperfective aspect seem ir-
relevant. First we examine one by one the different explanations
proposed by Pierre Le Goffic, Louis de Saussure, Bertrand Sthioul,
Anne-Marie Berthonneau and Georges Kleiber, and then we consi-
der what they have in common. All these approaches emphasize the
fact that the constitution of the propositional form of a sentence
whose verb is in imparfait always involves a variable that needs to be
determined. Based on this opinion, the article makes the hypothesis
that the function of imparfait is sometimes pragmatical. When it
does not serve to situate an event in time, it is used to produce a
desired cognitive effect through the inferential operations which it
forces the interlocutor to perform. This hypothesis is illustrated
with an example of the imperfect of politeness (Fr. imparfait de poli-
tesse) where the interlocutor discovers the politeness of the sentence
by searching for the value of the variable himself.

Keywords: French grammar, semantics, pragmatics, semantics of ten-
ses, semantics of aspects