Milli mála - 01.06.2014, Page 124

INSCRIPTIONS DU POLITIQUE CHEZ HELENE CIXOUS

Milli mála 6/2014

129
versements et des transformations. Il s’agit de rêver d’un « peut-
être », d’un monde jamais connu, d’une histoire qui trancherait avec
la vieille histoire fatigante et fatiguée.77

Pólitík í skrifum Hélène Cixous
Kynjamunur, draumar og andspyrna
Hið pólitíska í skrifum Hélène Cixous á sér stað í sjálfu tungu-
málinu, í opnun hins setningafræðilega rýmis gagnvart einhverju
sem gæti átt sér stað. Það varðar ekki aðeins stjórnmál heldur bók-
menntirnar sem fyrirbæri, skrifin sem athöfn og tengsl þeirra við líf-
ið sem slíkt. Hér er því ekki um að ræða afstöðu höfundarins til at-
burða á sviði samtímasögu eða stjórnmála heldur að skrifin séu í
sjálfum sér og í grundvallaratriðum pólitísk. Í þessari grein er fjallað
um tengsl milli hins ljóðræna, hins pólitíska og kynjamunar í verk-
um Cixous með hliðsjón af heimspeki Jacques Derrida og varpað er
ljósi á andstöðuna sem þessi tengsl vekja en einnig mótspyrnuna
eða breytingamáttinn sem þau fela í sér.

Lykilorð: Pólitík, bókmenntir, kynjamunur, draumar, andspyrna

The political in Hélène Cixous’s writings
Sexual difference, dreams and resistance
The political in Hélène Cixous’s writings is embedded in the lan-
guage itself; in the opening of a metaphrastic space that allows some-
thing to happen or makes something happen. Hence, its meaning is
not confined to actual politics, but refers to literature itself, the act
of writing and the relationship of both phenomena to life in gene-
ral. In other words, the essence of the political is to be found in the
writing itself and the author’s view on contemporary history or po-

77 Derrida utilise ces qualificatifs dans un passage de Politiques de l’amitié où il parle de la « belle
tentation » qu’un « rêve survit d’une amitié inusable », par-delà toutes les dialectiques aux ex-
périences inéluctables et par delà les fatales synthèses; la tentation d’une « aimance hyperbo-
lique » qui trancherait avec « toute l’histoire du politique, cette histoire vieille, fatigante et fa-
tiguée, cette histoire épuisée » ; Jacques Derrida, Politiques de l’Amitié, Paris : Galilée, 1994, p.
245–246.