Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2011, Blaðsíða 44

Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2011, Blaðsíða 44
44 | Lífsstíll 19.–21. ágúst 2011 Helgarblað M aður á aldrei að hugsa um hvort maður sé gamall eða ekki, maður á að hugsa um hvað mað- ur sé fær um að gera,“ segir Stef- án Þorleifsson. Hann fagnaði 95 ára afmæli sínu á fimmtudaginn og stundar enn íþróttir af kappi þrátt fyrir að eiga aðeins fimm ár í aldarafmæli sitt. Hann er fæddur á Neskaupstað og býr þar enn ásamt eiginkonu sinni, Sigrúnu Guðjónsdóttur. Hann segist stunda fjöl- breytta hreyfingu og það sé að miklu leyti lykillinn að góðri heilsu hans og langlífi. „Við eldri borgarar erum með sundleik- fimi tvisvar í viku og þess á milli fer ég í sund. Þegar það er brúk- legt veður yfir sumartímann þá fer ég í golf. Svo er ég líka í minni eigin leikfimi, morgunleikfimi og svona ýmislegt. Yfir vetrar- tímann stunda ég vetraríþróttir eins og skíði. Ég reyni að hreyfa mig mjög mikið og tel að það sé gott fyrir bæði sál og líkama.“ Alltaf haft gaman af dansi Stefán er fæddur og uppalinn á Neskaupstað og hefur alið manninn þar alla tíð. Hann er lærður íþróttakennari. „Það var nú ekki auðvelt fyrir strák úr frekar fátækri fjölskyldu að fara til náms í fyrri kreppunni. Við vorum fjórtán systkinin, ég er fjórði elstur. Það kom þó að því að ég fór í nám. Ég fór í Héraðs- skólann á Laugarvatni og síðan í Íþróttakennaraskólann. Þeg- ar ég kom aftur heim tók ég við íþróttakennslu við gagnfræða- skólann og hjá íþróttafélaginu og var þar í mörg ár. Ég tók svo seinna við fjórðungssjúkrahús- inu. Ég skildi samt aldrei við íþróttirnar og hef aldrei gert. Þó að ég hafi hætt kennslu þá kenndi ég samt lengi við gagn- fræðaskólann og svo hjá eldri borgurum alveg þar til ég var 90 ára.“ Stefán hefur gaman af dansi og dansar mikið. „Ég hef haft afskaplega gaman af því að dansa og dansa enn. Það er danskennsla hjá okkur eldri borgurum og ég er með í þeim hópi. Dótturdóttir mín er dans- kennari og kennir okkur eldri borgurum einu sinni í viku. Ég hef alltaf haft gaman af dansi. Pabbi minn var harmonikku- leikari og lék mikið fyrir dansi og móðir mín hafði afskap- lega gaman af því að dansa. Ég var strax sem krakki farinn að dansa og hef haldið því við alla tíð. Dans er ágætis hreyfing og líka skemmtileg.“ Konan enn jafn falleg Stefán segist hafa verið svo lán- samur að eiga góða konu í gegn- um lífið. „Hún er enn jafn falleg og hún var þegar við kynntumst. Hún hefur alltaf verið falleg,“ segir Stefán um eiginkonu sína. Þau giftu sig fyrir 66 árum. „Við giftum okkur á gamlársdag árið 1945. Við vorum búin að þekkj- ast í dálítinn tíma fyrir það. Hún var mikið í íþróttum og ég var íþróttakennari hjá félaginu. Hún var mest í handknattleik og leik- fimi. Hún fór svo burt í skóla en kom aftur og við ákváðum að leiðast saman á lífsleiðinni og það hefur gengið vel.“ Þau deildu áhuga á íþróttum og stunduðu bæði mikla hreyf- ingu. Þau eru bæði við góða heilsu en Sigrún sem er 9 árum yngri en Stefán, glímir þó við skerta sjón. Það hefur verið henni fjötur um fót við stunda eins mikla hreyfingu og hún gerði áður með Stefáni. Þau fá heimilishjálp einu sinni í viku, tvo tíma í senn, en sjá annars sjálf um heimilishaldið. Þau eru enn jafn ástfangin og þau voru í byrjun búskapar síns. „Við erum alltaf jafn ástfangin. Það er alveg óhætt að segja það. Þó það breytist auðvitað á viss- an hátt eins og annað í lífinu þá erum enn afskaplega hamingju- söm,“ segir hann glaður með sína konu og bætir við: „Ég er bara afskaplega hamingjusam- ur. Ég hef átt yndislega konu og við höfum hjálpað hvort öðru í gegnum lífið. Við eigum líka yndisleg börn, tvær dætur og tvo syni. Við höfum verið ham- ingjusöm og búum enn í okkar húsi.“ Fluttu aftur heim af elli- heimilinu Hjónin ákváðu fyrir um tuttugu árum að flytjast í íbúðir aldraðra í bænum. Þá var Stefán 75 ára og Sigrún 66 ára. Þau voru þar í sex ár en fluttu svo aftur heim í gamla húsið sitt sem þau byggðu á árunum 1945–47. „Það er nú bara þannig að heima er best að vera,“ segir hann aðspurður um ástæðu þess að þau fluttu aftur heim í gamla húsið sitt. „Okkur líður bara best heima. Hér var meira pláss og maður er frjálsari í eigin húsnæði.“ Stefán er virkur í starfi eldri borgara í bænum. „Það er mikið starf hjá eldri borgurum yfir vet- urinn. Það er leikfimi, dansæf- ingar, kór og maður reynir að taka þátt í þessu. Það er mjög mikils virði fyrir eldri borgara að halda hópinn og koma sam- an og njóta lífsins meðan heilsa leyfir. Það eru ekki allir svo heppnir að hafa heilsu og geta tekið þátt.“ Hefur bara drukkið einu sinni En hverju þakkar hann þetta mikla langlífi? „Ef ég gæti nú svarað þeirri spurningu,“ seg- ir hann hlæjandi en heldur svo áfram: „Númer eitt þakka ég því að ég hef alltaf verið mjög dug- legur að hreyfa mig. Ég held að hreyfing sé afskaplega mikils virði til að halda góðri heilsu. Ég held að hreyfing sé lykillinn að því. Svo er það auðvitað það að eiga góðan maka, góð börn og bara góða fjölskyldu. Allt þetta sem lætur manni líða vel. Ef manni líður vel andlega og lík- amlega þá held ég að það hafi afskaplega góð áhrif. Síðan vil ég taka það alveg sérstaklega fram að ég hef aldrei reykt og alltaf haft nóg að gera.“ Hann segir líka lykilatriði að halda sig frá tóbaki og áfengi. „Ég þekki svo marga sem hafa drepið sig á reykingum, tóbaks- notkun og víndrykkju, löngu fyrir tímann. Ég hef aldrei notað tóbak, aldrei reykt eða drukkið, nema einu sinni. Það var á 20 ára afmælisdaginn minn. Þá var ég skipverji á bát sem gerður var út frá Akureyri. Þegar komið var í land datt áhöfnin í það, eins og algengt var. Ég drakk mig fullan ásamt mínum skipsfélögum. Ég varð þess áskynja hve áfengið er mikið böl og sá hve margir voru illa á sig komnir vegna vinfengi við Bakkus. Ég skammaðist mín svo fyrir það að ég hét sjálfum mér því að þetta skyldi ég aldrei gera aftur og það hef ég stað- ið við hingað til,“ segir Stefán. Tóbak er honum ekki heldur að skapi. „Ég þekki aðeins einn reykingamann sem hefur orð- ið langlífur. Hann varð níræð- ur. Það er mikið atriði að yfir- völd leggi mikla áherslu á þetta. Ég held það haldi mörgum frá sjúkrarúminu að halda sig frá tóbaki. Og munntóbak og nef- tóbak held ég að sé ekkert skað- lausara.“ Fer 18 holur á golfvellinum Á veturna skellir Stefán sér á skíði en á sumrin fer hann í golf. Hann hefur lengi verið áhuga- maður um golf og er einn af stofnendum Golfklúbbs Norð- fjarðar, sem stofnaður var 1965. Á laugardaginn fer fram golf- mót til heiðurs honum á Nes- kaupstað, Stefánsmót. „Ég tek þátt í því en býst nú ekki við að vinna. Ég hef ekki metnað né getu í það lengur,“ segir Stefán hlæjandi aðspurður hvort hann stefni á sigur. „Þeir halda þetta til heiðurs mér, blessaðir, vegna þess að ég var lengi formaður golfklúbbsins og stóð fyrir fram- kvæmdum þar. Það er gaman að því og sérstaklega þegar maður getur verið sjálfur með.“ Stefán fer átján holur eins og hinir keppendurnir. „Félags- skapurinn og að geta verið með er það sem mig mestu máli. Maður verður nú samt að klára þetta. Það þýðir ekkert að byrja og hætta. Það þarf að gera þetta almennilega.“ Hann segist ætla að stunda íþróttir eins lengi og hann geti. „Ég ætla að stunda íþróttir með- an lappirnar bera mig og jafn- vel lengur,“ segir hann kankvís og bætir við: „Nú er hægt að fá svona rafskutlur eða litla bíla til að fara á golfvöllinn. Ég er nú búinn að fá svona golfbíl til að létta undir hjá mér þannig að ég get haldið endalaust áfram.“ Stefán segist vera mjög ham- ingjusamur og sáttur við líf sitt. „Mér finnst bara mjög gaman að lifa. Ég er bara sáttur við lífið meðan ég er í sæmilegu lagi og hef góða heilsu.“ „Konan enn jafn falleg“ Stefán Þorleifsson er 95 ára og enn í fullu fjöri. Hann spilar golf, fer á skíði, dansar, syndir, gengur og stundar leikfimi af fullum krafti. Íþróttunum þakkar hann langlífi sitt og er enn jafn ástfanginn af konunni sinni og hann var þegar þau kynntust. Fyrir 20 árum fluttu þau hjónin á elliheimili en héldu aftur heim í gamla húsið sitt nokkrum árum seinna og búa þar enn. Um helgina verður haldið golfmót til heiðurs Stefáni í heimabæ hans, Neskaupstað. Viktoría Hermannsdóttir viktoria@dv.is Viðtal Spilar 18 holur Stefán er mikill golfáhugamaður og fer reglulega 18 holur. Hann ætlar að taka þátt í Stefánsmótinu á laugardag en það er golfmót haldið til heiðurs honum. Enn jafn ástfangin Hjónin segjast enn vera jafn ástfangin og þau voru fyrst þegar þau kynntust. myndir Emil tHorArEnSEn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.