Són - 01.01.2010, Blaðsíða 36

HEIMIR PÁLSSON36
nota þau sem kennslubók. Þar með gátu einstakar sögur og kenning -
ar breiðst út.
Þetta er ekki vettvangur til að útskýra (í allöngu máli) hvernig mér
dettur í hug að drögin að Eddu hafi verið endurunnin þangað til kom
að gerðinni sem við þekkjum í DG 11. Um það vísa ég sumpart til rit-
gerðar minnar á DIVA.30
HEIMILDIR
Faulkes 1998. Edda: Skáldskaparmál. Edited by Anthony Faulkes. 2 bindi.
[London]: Viking Society for Northern Research.
Faulkes 2005. Edda: Prologue and Gylfaginning. 2. útg. Edited by Anthony
Faulkes. [London]: Viking Society for Northern Research.
Finnur Jónsson 1931. Edda Snorra Sturlusonar. Udgivet efter hånd-
skrifterne af Kommissionen for det Arnamagnæanske legat ved Finn -
ur Jónsson. København: Gyldendal.
Grape et al. 1977. Snorre Sturlassons Edda. Uppsalahandskriften DG 11. 2.
bindi. Transkriberad text och paleografisk kommentar av Anders
Grape, Gottfrid Kallstenius och Olof Thorell. Uppsala: Almqvist &
Wiksell.
Heimir Pálsson 2010. „Tertium vero datur – A study on the text of DG
11 4to.“ DiVA Digitala Vetenskapliga Arkivet. Uppsala Universitet.
http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:uu:diva-126249.
Holtsmark 1950. Edda: Gylfaginning og prosafortellingene av Skáldskaparmál.
Utgitt av Anne Holtsmark og Jón Helgason. København: Munks -
gaard. (Nordisk filologi; 1).
ÍF = Íslensk fornrit.
Íslensk fornrit IX: Eyfirðingasögur. Jónas Kristjánsson gaf út. Reykjavík:
Hið íslenzka fornritafélag, 1956.
Íslensk fornrit XXVI: Heimskringla 1. Bjarni Aðalbjarnarson gaf út.
Reykjavík: Hið íslenzka fornritafélag, 1962.
Mårtensson, Lasse og Heimir Pálsson 2008. „Anmärkningsvärda sus-
pensioner i DG 11 4to (Codex Upsaliensis av Snorra Edda) – spåren
av en skriven förlaga.“ Scripta Islandica 59:135–155.
Óskar Guðmundsson 2009. Snorri. Ævisaga Snorra Sturlusonar 1179–1241.
Reykjavík: JPV útgáfa.
Rask 1818. Snorra-Edda, ásamt Skáldu og þarmeð fylgjandi ritgjörðum eptir
gömlum skinnbókum útgefin af R. Kr. Rask. Stockhólmi.
30 Heimir Pálsson 2010.