Són - 01.01.2010, Blaðsíða 27

Són - 01.01.2010, Blaðsíða 27
FYRSTU LEIRSKÁLDIN 27 sem svo er gert. Við þurfum ekki annað en hugsa til „Nú liggr hæst und hraustum / hreinbraut Aðalsteini“ eftir fyrri bónda á Borg og fagurlega er rímað á móti nafni höfðingjans. En nú er dálítið þröngt um. Það eru afskaplega fá orð sem ríma á móti Skúli í íslensku og flestöll neikvæðrar merkingar: fúli, múli, túli … líklega hefði verið skást að nota súla! En Snorri kýs að búa til lýsingarorðið harðmúlaðr og er auðvelt að fallast á orð Finns Jónssonar í Lexicon poeticum: „brugt om mænd får udtrykket noget parodisk ved sig.“8 Paródískur er kurteist orð.9 Þó er bara hálf sagan sögð. Ef reynt er að taka klofastefið saman (því það á að vera hægt) aukast vandræðin. Engin leið virðist að komast framhjá því að „Skúli var miklu framast jarla skapaðr“ í ein- hverju tilliti og þá leyfa orðmyndir varla annað en „skapaðr harð - múlaðr rambliks gnaphjarls.“ Harðmúlaðr gæti merkt ,grimmur‘ og allt kunnáttufólk veit að það er vinsælt að klifa á að höfðinginn sé grimm - ur gulli, silfri eða öðrum auðæfum. Og þá þykjast góðviljaðir skýr - endur sjá glitta í dýra málma: ramblik gæti verið öflugt ljós og þá vant - ar bara sjóinn eða vatnið svo fari að birta af silfri eða gulli. Vandinn er sá að hjarl merkir ,land‘ en ekki sjór. Og gnaphjarl ætti helst að merkja hamrabelti! En ég sé ekki betur en útgefendur hallist nauð ugir viljug ir að björgunartilraun Finns: ’opragende land‘, eller måske rettere ’havets land‘, d.v.s. havet, g-s ramblik, havets stærke glans, guld … Þetta er gert af góðum vilja, en svo er kíkirinn settur fyrir blinda augað. Harðmúlaðr ætti að taka með sér þágufall, alls ekki eignarfall, harðmúlaðr einhverjum, ekki *harðmúlaðr einhvers, og þar með gengur dæmið ekki upp! – Samt virðist sennilegast að Snorri hafi hugsað á þessum nótum. En góður kveðskapur verður það ekki.10 8 Sveinbjörn Egilsson 1913-1916:229. 9 Hér er þó skylt að taka fram að við höfum enga hugmynd um hvernig hirðmenn í Noregi skildu þetta orð. Kannski fannst þeim þetta ágætis lýsing á Skúla og bara skemmtilegt tilbrigði við að vera t.d. harðr í tungu! 10 Ég vil ekki stinga undir stól bráðskemmtilegri hugmynd sem Helgi Skúli Kjartansson hefur skotið að mér og orðar svona: „að ramblik eigi ekki beint saman frekar en dalmiskunn Egils: ramm sé nafnorð, skylt dönskunni ramme og ram = hrútur og eigi við brimið sem stangar hamrana, og blik hafsins sé þannig gull eftir allt saman.“ Þótt ég trúi ekki fyrirvaralaust á þessa skýringu er hún nógu skemmtileg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208

x

Són

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Són
https://timarit.is/publication/1139

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.