Skáldskaparmál - 01.01.1992, Side 47
Women and Men in Laxdæla saga
45
wish to go abroad with Kjartan would have been something like: “What a
silly girl! Where does she get such ideas? Of course she should stay home
and look after her old father.”
The men in Laxdcela saga
Now that we have seen that women occupy the center of Laxdæla and shape
events with a stunning display of power, it is time to see how the other sex is
presented in the saga. It is a fine irony that what we think of as the romantic
elements in the saga, the kvenlegur smekkur and the rómantískur blxr
described by Einar Ólafur Sveinsson (1934:VI,XII), are connected with the
men rather than with the women: “erlendu áhrifin koma langmest fram í
búningnum,” and it is men rather than women who are addicted to finery. A
typical passage, cited by EÓS as “snortinn af anda riddarasagnanna”
(1934:VI) describes the return of Bolli Bollason from abroad:
Bolli ríður frá skipi við tólfta mann. Þeir voru allir í skarlatsklæðum,
fylgdarmenn Bolla, og riðu í gylltum söðlum. Allir voru þeir listulegir menn en
þó bar Bolli af. Hann var í pellsklæðum er Garðskonungur hafði gefið honum.
Hann hafði ysta skarlatskápu rauða. Hann var gyrður Fótbít og voru að honum
hjölt gullbúin og meðalkaflinn gulli vafiður. Hann hafði gylltan hjálm á höfði og
rauðan skjöld á hlið og á dreginn riddari með gulli. (77:1652)
His great-uncle Ólafur pá, on coming to Ireland, showed a similar taste for
splendor:
Ólafur gekk þá fram í stafninn og var svo búinn að hann var í brynju og hafði
hjálm á höfði gullroðinn. Hann var gyrður sverði og voru gullrekin hjöltin.
Hann hafði krókaspjót í hendi höggtekið og allgóð mál í. Rauðan skjöld hafði
hann fyrir sér og var dregið á leó með gulli. (21:1563)
After his trip to Norway, Kjartan dressed in this way to go to the
autumn feast at Laugar:
Kjartan ... tekur ... nú upp skarlatsklæði sín þau er Ólafur konungur gaf
honum að skilnaði og bjó sig við skart. Hann gyrti sig með sverðinu
konungsnaut. Hann hafði á höfði hjálm gullroðinn og skjöld á hlið rauðan og
dreginn á með gulli krossinn helgi. Hann hafði í hendi spjót og gullrekinn
falurinn á. (44:1604)
The whole line from Höskuldur to Bolli Bollason, and also Þorkell
Eyjólfsson - in short, the leading men in the saga - are characterized by a
love of splendor, whether in the form of clothing, arms, feasts, or buildings.
A recurring motif in this connection is the trip to Norway to procure
timber for a splendid building. Höskuldur Dala-Kollsson, having made an