Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1991, Side 41

Að leggja nýtt land undir konungsríki Jesú Krists
Chungking var höfuðborg Kínaveldis á stríðsárunum. Jóhanni þótti sárt
að verða að yfirgefa stöðina í Sinhwa en vissi að tækifærin yrðu ekki
færri er til höfuðstaðarins kæmi.35 Fyrsta bréfið frá Jóhanni til
kristniboðsvinanna heima eftir að hann hóf kennslu við skólann var
skrifað 24. mars 1945. Þar kveðst hann kenna trúfræði og inngangsfræði
og hafi áhuga fyrir báðum námsgreinunum, en það sé vandasamt að skýra
sannindi trúarinnar á kínversku fyrir stúdentunum „svo að þeir fái rétta
og lifandi mynd af Guði vorum og Frelsara og finni til ábyrgðar sinnar
og hafi hugrekki til að vinna fyrir Drottin í þessu landi, sem á svo bágt
bæði í andlegum og efnalegum skilningi."36 Hann segir að stúdentamir
séu 14, úr þremur landshlutum, þar sem lúthersku kristniboðsfélögin
starfa. Kveðst Jóhann vera eini Norðurlandabúinn við skólann, hinir
kennaramir séu allir Ameríkumenn eða Kínverjar. Þá nefnir hann að
nýlega hafi verið haldin próf í skólanum og árangurinn verið allgóður. „í
mínum námsgreinum skrifuðu stúdentamir um 'Heilagleika Guðs' og um
'Samstofna guðspjöllin' og vom sumar ritgerðimar alveg prýðilegar og
sýna góðan skilning og lifandi trú.“37
Astrid sat ekki auðum höndum frekar en áður. Hér veittist henni sú
ánægja að segja nemendum til í tónfræði og söng.
Um það leyti sem þau hjónin fóm frá Kína síðari hluta árs 1946 vom
Marshall hershöfðingi og samstarfsmenn hans í Chungking. Komu þeir
oft til kirkju í hinum miklu skólum Kristniboðs Meþódista í Chungking,
sem vom aðalstöðvar ameríska hersins í Kína. „Margir af fremstu
leiðtogum Kína vom nágrannar okkar um það leyti, og meðal þeirra vom
einnig nokkrir leiðtogar kommúnista. Við fengum margt að vita um innri
málefni Kína, bæði hjá Kínverjum sjálfum og útlendingum. Um skeið var
talsverð bjartsýni meðal manna varðandi framtíð Kína. Þó var einnig um
það leyti vart óvissu og ótta varðandi framtíðina.“38
Breyttar aðstæður
Að loknu leyfi heima á íslandi á ámnum 1946-1948 héldu þau hjónin á ný
til Kína í september 1948. Borgarastyrjöldin geisaði áfram, en sú
breyting hafði orðið á að allt stefndi nú í sigur kommúnista, og flest benti
til þess að valdataka þeirra yrði til þess að torvelda mjög starf kristniboða
í Kína þó um það ríkti nokkur óvissa. Sú bjartsýni, sem gert hafði vart
við sig síðari hluta árs 1946 hafði ekki orðið langæ.
Norska kristniboðsfélagið vildi mjög gjaman fá þau Astrid og Jóhann
til að hefja starf á einni af kristniboðsstöðvum þess, sem lögð hafði verið
í rústir í styrjöldinni á milli Japan og Kína. Norðmenn óskuðu hins vegar
eftir því að þau yrðu launuð af íslenskum kristniboðsfélögum, eins og
raun hafði verið á áður, og gátu þess að varla mundi hægt að senda þau til
35 „Stúdentar bjóða kristniboðum heim.“ Kristilegt stúdentablað 1946, s. 8-10, einkum
s. 9.
36 „Nýtt bréf frá Kína.“ Bjarmi 39,11/1945, 23. júnf, s. 2.
37 „Nýtt bréf frá Kína.“ Bjarmi 39,11/1945, 23. júní, s. 2.
38 „Þolgæðis er þörf.“ Bjarmi 44,2/1950, 26. jan., s. 1.
39