Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1991, Síða 110

Jóhann Hannesson
fara í Chungking-háskólann til að komast inn í Central-háskólann. Ekki er
erfitt að sjá mismun á þessum tveim skólum, sem hér eru hlið við hlið.
Vandaðar byggingar, byggðar fyrir styrjöldina, eru á hinum fyrri, en á
hinum síðari er allt miklu lélegra. En fyrrum var öldin önnur. Fyrir
styrjöldina átti Central-háskólinn fallegar byggingar í Nanking. En er
Japanir komu, varð hann að flýja. Það tók skólamenn rúman mánuð að
komast á bátnum upp eftir Yang-tse-fljótinu alla leið til Chungking. Svo
var þar byggður nýr Central-háskóli, fátæklegur í samanburði við hinn
fyrri.
En þá voru K.F.U.M.-leiðtogamir ekki seinir á sér. Fyrir fé, sem þeir
fengu sumpart frá Ameríku, byggðu þeir á hinu nýja háskólasvæði,
kristilega stúdentastöð með kirkju, bókasafni og lestrarsal. Og allmargir
K.F.U.M.-leiðtogar vom sístarfandi þar. Þeir kenndu kristindóm á kín-
versku og veittu fátækum stúdentum margvíslega hjálp. Urðu þeir fyrir
þetta afar vinsælir við skólann. En fyrir styrjöldina var ekki þessi háskóli
sérlega vinveittur kristindóminum.
Hér hafði ég engar áhyggjur, en gat farið beina leið inn í starfið, sem
mér var boðið þennan dag og marga aðra daga. Fyrri part dagsins var
kínversk guðsþjónusta, sem K.F.U.M. sá um að öllu leyti. En stúdentamir
vildu líka hafa biblíulestra á ensku, sömuleiðis guðsþjónustu. Og hér var
tækifæri til að boða Guðs orð þeim, er búnir vom að nema lengi og
kunnu enskuna allvel.
í samræðutímanum komu fyrir margar kynlegar spumingar. Til dæmis
spurðu þeir allmikið um háskólalíf í Evrópu. Nú hafði ég, sem betur fór,
nokkur kynni af því í Noregi og Sviss og síðast en ekki sízt á íslandi. Og
svo fóm þeir að bera þetta saman við sitt eigið háskólalíf og fundu, að
munurinn var ekki svo lítill. Kínversku háskólamir em algjörlega heima-
vistarskólar eins og í Ameríku og Englandi yfirleitt. En svo var fjöldinn
allur af öðmm spumingum, til dæmis um negrana í Ameríku, um
styrjöldina, sem þá var nýafstaðin, um þjóðfélagsmál, samgöngur og
annað fleira.
Biblíutíminn var um Jóh. 11, þar sem sagt er frá uppvakningu Lazar-
usar frá dauðum. Var þetta ágætt tækifæri til að skýra frá undramætti og
kærleika Jesú Krists, og ennfremur til að útskýra orð hans hin dásamlegu:
„Ég er upprisan og lífið. Sá, sem trúir á mig, mun lifa, þótt hann deyi.“
Og á þessari fyrstu guðsþjónustu minni við Central-háskólann boðaði
ég orðið um náð Guðs og hinn endurskapandi mátt Heilags Anda, eins og
þennan boðskap er að fínna í Róm. 8:1-17. Messugerðin við stúdentaguðs-
þjónustuna er afar góð og einföld með víxl-lestri prests og safnaðar, eins
og mikið er notað í hinum enskumælandi heimi, trúarjátningu og
fyrirbæn. Og heimskunnir enskir og þýzkir sálmar eru notaðir, þar á
meðal: „Ó, þá náð að eiga Jesúm“, og „Vor Guð er borg á bjargi traust“.
Eftir þriggja tíma samkomuhöld á ensku var ég farinn að þreytast. En
erfiðara hefði þó verið að tala á kínversku í þrjá tíma. Piltarpir voru
samt ekki þreyttir. Þeir komu á eftir mér inn í herbergi mitt, og ég bauð
þeim sæti. Nú töluðum við saman á kínversku; þeir spyrja og spyrja og
108