Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1995, Page 31

MULAÞING
29
Eg var því á Gilsá þetta sumar við heyskap, en við smíði um veturinn
og var þá oft tekinn frá verki, einkum í ferðalög, t.d. sendi Þorgrímur
mig eitt sinn eftir fjárhrút að Hjaltastað til séra Jakobs Benediktssonar,
og sá eg þar fyrst Pál Olafsson frá Hallfreðarstöðum.
Eg var þennan vetur á verkstæði á Gilsá, og vorum við þar saman,
Halldór Benediktsson er giftist Arnbjörgu Sigfúsdóttur á Klaustri og bjó
þar ævilangt. Um vorið fór Þorgrímur til Jóns Sigurðssonar á Gautlönd-
um að smíða baðstofu þar og hafði Halldór stjúpson sinn með sér, en eg
varð að hverfa frá smíðanáminu og fór sem vinnumaður að Klaustri til
Sigfúsar Stefánssonar og Jóhönnu Kjerúlf og var þar tvö ár.
Hef eg fremur fátt að segja frá þeim árum. Þar kynntist eg þó Arn-
björgu Kjerúlf, ekkju Kjerúlfs læknis á Brekku. Hann var þá dáinn fyrir
nokkru. Var Arnbjörg gamla mér hjálpsamasta og besta manneskja með-
an eg kynntist henni. Sagði hún mér ýmislegt sem bar vott um greind
hennar og eftirtekt. Hún var þénustustúlka á Akureyri þegar Jörundur
hundadagakóngur kom þangað og hafði fyrir fylgdarmenn tugthúslimi
úr tugthúsinu í Reykjavrk. Var stjórnartíð hans á enda þegar hann kom
aftur suður.
Ambjörg sagði mér, að á sumrin meðan hún var læknisfrú á Brekku,
hefði hún sjálf veitt þar silung til heimilis.
Þegar þetta ár sem eg var á Gilsá, var liðið, fór eg að Skriðuklaustri og
var þar tvö ár. Síðari veturinn á Klaustri kom eg mér fyrir á Hallorms-
stað hjá séra Sigurði Gunnarssyni til að læra dönsku. Lét hann Margrétu
dóttur sína segja mér til 6 vikna tíma án þess að setja mér nokkuð, en að
borða fékk eg hjá Aðalbjörgu Metúsalemsdóttur frá Fossi sem gift var
Gesti frá Njarðvík og hefur áður verið getið. Hún var á Ormsstöðum og
gekk eg á daginn þaðan að Hallormsstað. Var oft fagurt og gott veður
þennan tíma sem eg gekk gegnum Gatnaskóginn. Sat eg þar stundum
hrifinn af fegurð við lind í miðjum skóginum og var þá stundum að
skálda vísur. Sleppi eg að skrifa þær hér, því eg hef ekki ætlað mér að
gefa mig út fyrir skáld.
Eg fór heim að Klaustri eftir þessar 6 vikur, en hélt áfram að lesa
dönskuna þar til eg skildi til fulls danskar bækur. Eg var tvö ár á
Klaustri hjá Sigfúsi Stefánssyni og Jóhönnu sem áður sagði. Kynntist eg
þar bömum þeirra sem þá voru flest fullorðin.
Eftir það fór eg að Valþjófsstað til séra Péturs Jónssonar og Kristborg-
ar Þórðardóttur frændkonu minnar frá Kjama. Var eg þar tvö ár, og var
síðara árið á Valþjófsstað, öskufallsárið 1875.
Kristbjörg Þórðardóttir frá Kjarna og Kristbjörg Guðlaugsdóttir móðir