Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1995, Page 118

116
MULAÞING
Glettinganesviti stendur á tanga að utanverðu við vog norðan á nesinu. Báta-
klöpp er þar sem fleytan liggur, en malarfjara fyrir vogsbotninum. Gamalt báta-
spil á bakkanum til hœgri á myndinni upp af fjörunni. Bœjarhús stóðu skammt
upp af vognum í námunda við vitann. Þar er nú steypt (hlaðið) íbúðarhús frá
1931, nú slysavarnarskýli. Mynd: Arni Stefánsson.
Leiðir að Glettinganesi eru bæði hættulegar og erfiðar.
Fyrst í stað dvöldum við í tjöldum, en fluttum síðan í gamla sjóbúð,
sem var á staðnum, eftir að hún hafði verið endurbætt.
Fljótlega eftir að við komum á staðinn voru ráðnir tíu menn til viðbót-
ar til að vinna við bygginguna. Voru þeir flestir frá Borgarfirði. Héldu
þeir til í tjöldum, en fóru heim um helgar. Fleiri vildu fá vinnu, en það
var ekki talin þörf fyrir meiri mannskap.
A Glettinganesi bjó Gunnlaugur Jóhannesson með konu sem hét Jón-
ína [Jónsdóttir]. Hjá þeim var lítil stúlka, sem eg held að hafi verið dóttir
þeirra.
Hjá þessu fólki fengu Borgfirðingarnir fæði. Gunnlaugur var einnig
ráðinn til að vinna við vitabygginguna, svo við vorum orðnir tuttugu.
Við aðkomumennirnir að sunnan höfðum matarfélag og sá Vilhjálmur
um matreiðsluna. Var heldur erfitt með aðdrætti á þessum stað hvað
fæði snerti. Lítið var um mjólk, frekar hægt að nálgast egg, en leitað var
um innkaup til Borgarfjarðar eftir því sem tækifæri buðust.