Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.2013, Blaðsíða 36

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 2. tbl. 89. árg. 201332
Hér áður fyrr þótti sjálfsagt
að merkja öll gögn sjúklings
með smitandi sjúkdóm og
jafnvel hann sjálfan með orðinu
SMITGÁT á gulum miða. Nú
eru breyttir tímar og hætt að
merkja fólk í bak og fyrir. Engu
að síður getur það skipt sköpum
fyrir heilbrigðisstarfsfólk að vita
sjúkrasögu sjúklinga sinna og
reyndar er það líka mikilvægt
fyrir sjúklingana.
HEF ÉG RÉTT TIL AÐ VITA HVORT SJÚKLINGUR
ER MEÐ SMITANDI SJÚKDÓM?
Sjúklingur getur samkvæmt 7. gr. laga nr. 55/2009
um sjúkraskrá ákveðið að sjúkraskrárupplýsingar
vegna meðferðar verði ekki aðgengilegar öðrum
en þeim sem skráir, umsjónaraðila sjúkra skrárinnar
og eftir atvikum öðrum tilteknum heilbrigðis­
starfsmönnum. Þetta þýðir að sjúklingar geta verið
með þekkta sjúkdóma sem til dæmis smitast með
blóði, án þess að sjúkdómanna sé getið á skýran
hátt í sjúkraskrá. Hluti sjúkraskrárinnar er þá lokaður.
Allir sjúklingar eru hugsanlega smitandi
Okkur ber að meðhöndla alla sjúklinga eins og
þeir séu með smitandi sjúkdóma. Vinnureglur á
Landspítala kveða á um grundvallarsmitgát, til
dæmis að nota eigi einnota hanska ef snerta
þarf blóð, líkamsvessa eða sjúklinga í sérstakri
smitgát. Reglur Landspítala kveða líka á um að
nota skuli grímur og augnhlífar til að verja vit og
augu þegar hætta er á slettum af blóði eða öðrum
líkamsvessum. Því miður verða stundum óhöpp þar
sem slíkar forvarnir eru ekki til staðar enda störfum
við í umhverfi þar sem hlutirnir gerast hratt. Sem
dæmi má nefna að einhverju sinni var komið með
sjúkling á bráðamóttöku með mikla blæðingu. Um
bráðaástand var að ræða þar sem sjúklingurinn
var í lífshættu og komu margir að. Þegar ástand
sjúklingsins var orðið stöðugt og farið var að lesa
sjúkraskrá hans almennilega kom í ljós að hann
var smitaður af C­lifrarbólgu. Í þessu tilfelli var
sjúkdómsgreiningin skráð en ekki þannig að hún
blasti við þegar sjúkraskráin var opnuð. Annað
Eygló Ingadóttir, eygloing@landspitali.is