Þjóðmál - 01.06.2011, Side 50
48 Þjóðmál SUmAR 2011
Þegar lög þessi eru skoðuð, kemur æ betur í ljós að höfundar þeirra aðhyll
ast þá kenningu, að fjölmiðlar séu einhvers
konar stýrandi afl sem stjórnvöld þurfi að
hafa yfirumsjón með . Höfundarnir eru
aug ljóslega, eins og islamistar, nasistar og
komm únistar, „þjóðfélagsverkfræð ing ar“,
þ .e . útópistar, sem líta á fjölmiðla sem tæki
til að ná fram fyrirmyndarríkinu, útópíunni .
Hér er eitt dæmi af mörgum:
Til að fylgjast með framvindu jafn rétt
is mála getur fjölmiðlanefnd óskað eftir
upp lýsingum frá fjölmiðlaþjónustu
veit endum um greiningu starfsfólks
eftir kyni og stöðu (starfsheitum) . Þá
getur fjölmiðlanefnd óskað eftir sam
starfi við fjölmiðlaþjónustuveitendur
um upplýsingar um birtingarmyndir
kynj anna, þ .e . hlutfall kvenna og
karla í fréttum, bæði viðmælendur og
frétta menn, hlutfall kynjanna í unnu
dagskrárefni o .fl . Hér getur einnig verið
um að ræða upplýsingar um hvernig
fjöl miðla þjónustuveitendur vinna gegn
staðal ímyndum kynjanna og efla stöðu
kvenna á og í fjölmiðlum .
Bragð er að þá barnið finnur . Eins og Jakob
Bjarnar Grétarsson benti á í stuttri en ágætri
grein í Fréttablaðinu er hér beinlínis verið
að fara fram á að fjölmiðlar skýri rangt frá
í nafni pólitískrar rétthugsunar samtímans,
en hann segir m .a .:
Algerlega burtséð frá því hvað fólki finnst
um femínisma í sinni róttækustu mynd
— í þessu kristallast grundvallarmis skiln
ingur á eðli fjölmiðla . Þarna er verið að
fara fram á að þeir séu einhverskonar ger
andi í þjóðfélaginu; að þeim beri að taka
virkan þátt í að betra þegnana í samræmi
við hugmyndir þingmanna . En ekki
bregða upp mynd af þjóðfélaginu eins og
það er: Sumsé að sinna sinni frumskyldu,
sem er að veita upplýsingar . Óbeint er
verið að fara fram á að fjölmiðlar hagræði
sannleikanum . Það fer ekki saman að
vera í uppeldishlutverki og að sinna
frum skyldunni, sem er að veita sem
óbjag aðastar upplýsingar svo menn geti
brugðist við í framhaldi ef þeim sýnist
svo .
Af hverju í ósköpunum ætti almenn ing
ur að sætta sig við að fjölmiðlar, sem eink
um eiga að veita hinu opinbera aðhald,
taki við skipunum frá þeim hinum sama
um hvernig haga beri fréttaflutningi? Á
þingi sitja nú vel á þriðja tug sem hafa
starfað við fjölmiðla eða verið viðloðandi
þá . Við hljótum að spyrja þá hvað í ósköp
unum þeim gangi til með þessu hlálega
bulli?
Spurningu Jakobs Bjarnar er auðvelt að svara: Höfundar þessara laga og ríkis
stjórn ar flokkarnir hyggjast með þessari
lög gjöf nota hin nýju yfirráð sín yfir fjöl
miðl um til að stýra skoðanamyndun og
þjóð félaginu í heild eftir sínu höfði . Hér á,
með skipulegri innrætingu og heilaþvotti
þegnanna (sem þetta fólk kallar yfirleitt
„fræðslu“, eða jafnvel „menntun“), að
skapa nýtt þjóðfélag, útópíu, þar sem allir
eru pólitískt rétthugsandi og eins, konur
og karlar, svartir og hvítir, hommar og
við hinir, kristnir og múslimar, ungir og
aldnir, gáfaðir og heimskir, litlir og stórir,
feitir og grannir, ljótir og fallegir o .s .frv . Í
stuttu máli: Öll dýrin í skóginum eiga að
vera vinir .
Hver sá sem efast er sekur um „fordóma“,
ef ekki beinlínis „hatur“ (t .d . „kynþáttahat
ur“, „kvenhatur“ eða „hommahatur“)
og slíkan mann má nú dæma í allt að
tveggja ára fangelsi samkvæmt 233 . grein
almennra hegningarlaga, sem þáverandi
dóms málaráðherra Sjálfstæðisflokksins,