Þjóðmál - 01.06.2011, Blaðsíða 57

Þjóðmál SUmAR 2011 55
tölfræði meðferðarstofnana, lögreglu, dó m­
stóla og fangelsisyfirvalda til þess að fíkni­
efnaneysla og meðferð fíkniefna hafi aukist
ár frá ári í langan tíma og hefur aldrei verið
meiri en raun ber vitni . Því til stuðnings
má til dæmis nefna að árið 1994 voru um
300 manns skráðir inn á Vog vegna fíknar
í ólögleg fíkniefni . Árið 2009 voru þessir
aðilar rúmlega 800 .3 Fíkniefnabrotum hefur
að sama skapi fjölgað mjög mikið .4
Þótt ótrúlegt megi virðast benda al­
þjóðlegar rannsóknir til þess að refsistefna
(e . prohibition) dragi ekki úr eftirspurn
fíkni efna5 og að afnám refsinga við vörslu
í Reykjavík, 2010; Mynd 1 (bls . 46) er unnin af höfundi
og sett saman úr gögnum sem upprunin eru frá þremur
aðil um . Í öllum tilfellum er um að ræða meðalþyngd
óskilorðs bundinna dóma sem fallið hafa í Hæstarétti þar
sem fíkni efnabrot (brot á ákvæðum laga um ávana­ og
fíkniefni og/eða 173 . gr . a . alm . hgl .) er aðalbrot, fyrir
það tímabil sem tilgreint er . Ákveðinn fyrirvara þarf
að gera við þessa framsetningu þar sem dómar á árinu
2006 koma fram bæði fyrir tímabilið 2003–2006 og
2006–2010, þ .e . um tvítekningu ársins 2006 er að ræða .
3 Ársrit SÁÁ 2007–2010 .
4 Afbrotatölfræði 1999–2009 [margar skýrslur] . Ríkis lög­
reglu stjórinn . Reykjavík . 1999–2009 .
5 Dills, A .; Miron, J .: „Alcohol prohibition, alcohol con­
sumption, and cirrhosis .“ Boston University, 2001 . Sótt á
og neyslu fíkniefna leiði ekki til aukinnar
neyslu eða eftirspurnar .6 Þessar niðurstöður
eiga samsvörun í neyslutölfræði þeirra landa
sem þegar hafa afnumið refsingar að hluta,
til að mynda Portúgal . Þar hefur neysla
dregist stórlega saman (sérstaklega meðal
barna), ótímabærum dauðsföllum vegna of ­
skömmt unar fækkað og alnæmissmituðum
fækkað gríðar lega .7 Rann sóknir benda til
þess að fíkniefnaneysla kunni að aukast þar
sem hörðum refsingum er beitt .8
vef Harvard­háskólans: http://www .economics .harvard .
edu/faculty/miron/files/cirrho .pdf [sótt á vef 2 .5 .2011];
Drucker, E .: „Drug prohibition and public health: 25 years of
evidence .“ Public Health Reports. 1999; 114 (1), Bls . 14–30 .
Sótt á vef PubMed, 2 .5 .2011: http://www .ncbi .nlm .nih .gov/
pmc/articles/PMC1308340/; Miron, J . „The economics of
drug prohibition and drug legalization .“ Social research,
2001; 68 (3) . Bls . 835–855; Resnicow, K ., Drucker, E .:
„Reducing the harm of a failed drug control policy .“
The American Psychologist, 1999, 54 (10) . Bls . 842–844 .
6 Reinarman, C .; Cohen, P .; Kaal, H .:„The limited relevance
of drug policy: Cannabis in Amsterdam and in San Francisco .“
American Journal of Public Health, 94 (5) . Bls . 836–842 .
7 Greenwald, Glenn . Drug Decriminalization in Portugal –
Lessons for Creating Fair and Successful Drug Policies . Cato
Institute . Washington, Bandaríkin . 2009 .
8 Caulkins, J .: „Local drug markets’ response to focused police
enforcement .“ Operations Research, 1993; 41 (5) . Bls . 848–863 .
Mynd 1