Þjóðmál - 01.12.2011, Síða 22

Þjóðmál VETUR 2011 21
samstarf Samfylkingar og Vinstri Grænna . VG
virðist finnast það sjálfsagt mál að skrifa upp á
stjórnarsáttmála og stefnumörkun um mikilvægi
erlendrar fjárfestingar, en mæta svo öllum
erlendum fjárfestingaráformum með tortryggni
og með því að gera einstökum fjárfestum
ávallt upp annarleg sjónarmið . . . Skilaboðin til
erlendra fjárfesta eru skýr: Öllu verður snúið á
haus til að verjast erlendri fjárfestingu .
Þannig blása samfylkingarmenn út og líður
betur á eftir, en landsmenn fá reikninginn
fyrir „með virkninni“, sem Sigmundur Ernir
segist vera hugsi yfir . Svo gengur allt yfir og
ríkisstjórnin heldur áfram að koma í veg fyrir
uppbyggingu atvinnulífsins og sókn til bættra
lífskjara .
Upphlaupið vegna Grímsstaða er einn
þáttur í því leikriti sem á sér stað á stjórnar-
heimilinu . Aðförin að Jóni Bjarna syni
er annar kafli sem hófst með yfirlýsingu
Jóhönnu í Kastljósi . „Hávaðinn og fyrir-
gangurinn minnir mest á kóngaleikrit eftir
Shakespeares“, segir Kolbrún Bergþórsdóttir
blaðamaður í pistli í Morgunblaðinu:
„Ákveðnir ráðherrar vilja losna við aðra ráð herra
og brugga alls kyns launráð sín á milli meðan
ráðherrarnir sem telja sig ofsótta stíga fram á svið
og fara með þuluna: „Ég er ráðherra, eins og þið
sjáið . Ég var ráðherra í gær og nú er kominn nýr
dagur sem hlýtur að þýða að ég sé ennþá ráðherra .
Þegar allt þetta kemur saman er vitaskuld ljóst að
staða mín hefur aldrei verið sterkari .“
Kolbrún segir að allir helstu leikendur séu
„æstir og móðir, en áhorfendurnir, sem er
almenningur, láta sér fátt um finnast“:
Hinn venjulegi Íslendingur er búinn að sjá
þetta leikrit of oft og getur ekki lengur lifað sig
inn í atburðarásina .
Lögmál tekin úr sambandi
Kannski er það ekki furða þótt Már Guðmundsson seðlabankastjóri skuli
hafa komist að þeirri niðurstöðu að almenn
lögmál efnahagsmála gildi ekki á Íslandi .
Undir lok nóvember lýsti seðlabankastjóri
því yfir á fundi efnahags- og viðskiptanefndar
Alþingis, að lægri stýrivextir hefðu ekki
áhrif á fjárfestingarstig hér á landi . Í öðrum
löndum er neikvætt samhengi á milli vaxta
og fjárfestingar . Því lægri vextir því meiri
fjárfesting, því hærri vextir því minni
fjárfesting .
En það er allt öfugsnúið hér á landi . Vextir
hafa engin áhrif að mati seðlabankamanna
og stefnan í peningamálum skiptir engu fyrir
atvinnulífið . Laskaðir efnahagsreikningar
fyrirtækja, óvissa um umhverfi og eftirspurn
og erfiðari fjármögnun vegna erfiðleika á
erlendum mörkuðum, eru þeir þættir sem
hafa áhrif .
Seðlabankastjóri virðist því vera á því að búið
sé að kippa einu helsta lögmáli efnahagslífsins
úr sambandi hér á landi . Á meðan pólitísk
óvissa verður stöðugt meiri munu fjárfestingar
ekki standa undir sókn í atvinnumálum og
bættum lífskjörum . Hótanir um álagningu
kolefnisskatts á rafskaut eykur ekki líkur á
að kísilverksmiðjur verði reistar eða fjárfest
verði í annarri stóriðju . Óvissa um stjórnkerfi
fiskveiða hefur fryst alla fjárfestingu í útgerð
og vinnslu . Stöðug átök milli einstakra ráð-
herra og stjórnarþingmanna auka ekki til trú
fjárfesta .
Gjaldeyrishöft, stöðugar breytingar á
skatt kerfinu og hækkun skatta, hnútukast
við ríkisstjórnarborðið og almenn andúð
á atvinnulífinu hvetur ekki til þess að
áhættufé sé lagt fram til uppbyggingar —
skiptir engu hvort um er að ræða innlenda
eða erlenda fjárfesta . En hávaxtastefna
bankans hjálpar ekki til, rekstur fyrirtækja
er þyngri en ella og staða heimila verri . Hitt
er svo rétt hjá Má Guðmundssyni að stefna
Seðlabankans í peningamálum megnar ekki
að vinna gegn stefnu og óstjórn ríkisstjórnar
Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J .
Sigfússonar .