Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1880, Blaðsíða 120

1880
110
9M seœ hjáleigur fylgja eða támthús, skuldbindi sig til að leigja þau ekki öðruvísi en svo,
2i. tnaf. ag a]jj. afgja](]i3 af þejm sje ákveðið annaðhvort í peningum eða landaurum, eða ef svo
skyldi vera, að samningur hefði áður verið gjörður um að hjáleigubœndur eða tómthús-
menn ættu að róa á vegum þjóðjarðalandsetanna eða vinna annað fyrir þá, að þjóðjarða-
landsetarnir þá bjóði hlutaðeigöndum, að greiða í stað slíkrar vinnu annað gjald, er um
boðsmanni þykir sanngjarnt.
Jafnframt því, þjónustusamlega að tjá yður, herra landshöfðingi þetta til þókn-
anlegrar leiðbeiningar og nauðsynlegrar hirtingar, undanfelli jeg ekki að bœta því við, að
það virðist rjettast að gefa alþingi tœkifœri til að segja ólit sitt um nefnt fyrirkomulag,
þegar fjárlagafrumvarpið um árin 1882 og 1883 er lagt fyrir þingið, og að jeg álít, að
ekki eigi að gjöra aðra broytingu á þessu, áður en alþingi er búið að rœða málið.
94- — fírjef landshöfðingja tu stiptsyjirvaldanna um s t y r k h a n d a f o r n 1 e i f a f j e-
a Jlini laginu. — Samkvæmt tillögum stiptsyfirvaldanna í þóknanlegu brjefi frá 28. f. m., vil
jeg hjer með veita hinu íslenzka fornleifafjelagi
a, allt að 200 kr. styrk til þess að rannsaka og grafa eptir staðarlegum og öör-
nm fornleifum einkum á pingvöllum og
b, allt að 20 kr. fyrir hverja örk af fornfrœðislegu tímariti, þó ekki meira en
100 kr. þetta ár.
Hvortveggja styrkurinn er veittur af fje því, sem í 15. gr. fjárlaganna er lagt
til verklegra og vísindalegra fyrirtœkja, og mun styrluirinn verða útborgaður eptir því,
sem störfum fjelagsins miðar áfram.
fetta er tjáð stiptsyfirvöldunum til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir
hlutaðeigöndum.
__ ibð — fírjef laudsllöfðingja til anUmannsins yfir norhur- oy austurvmdœminu um
1 JIU“ fiskiveiðar í landhelgi. — í sambandi við brjef mitt frá 3. f. m. vil jeg út af
brjefi ráðgjafans frá 27. s. m. tjá yður, herra amtmaður, tíl þóknanlegrar leiðbeinirigar
og birtingar fyrir sýslumönnum í Múlasýslum, að utanríkismaður, sem vill öðlast rjett
ti! íiskiveiða í landhelgi við ísland þarf að gjörast þegn hins danska ríkis, og að hann
geti orðið það með því að setjast að einhversstaðar á landinu, þó það sje ekki innan
takmarka löggilds kauptúns, sbr. tilsk. 13. júní 1787 II. kap. § 6. og III. kap. §§ 1. og
11 og dómsmálastjórnarbrjef 21. nóvombor 1864, prentað í tíðindum um stjórnarrhál-
efni II. bls. 112.
96 — fírjej' landshöfðingja t.il amtmannsins yfir norður- og uusturumdœminu um
u. júm. gtyrk handa 2 búfrœðingum. — Hjer með læt jeg yður, herra amtmaður, tjáð,
að jeg hefi samkværat tillögum amtsráðsins veitt af vöxtum styrktarsjóðsins handa þeim,
or híða tjón af jarðeldi, Jónasi Eiríkssyni, sem ferðandi búfrœðingi í Suðurmúlasýslu, 200
kr. um árið 1879 og viðlíka upphæð Guttormi Vigfússyni, sem eins var ástatt fyrir í
Norðurmúlasýslu hið sama ár. Hin fyrnefnda upphæð hefir verið greidd sýslumanninum
í Suðurmúiasýslu, en þær 200 kr., sem Guttormi Vigfússyni eru ætlaðar, sendast yður,
herra amtmaður, til þóknanlegrar ráðstöfunar, og býst jeg við að fá kvittun fyrir mót-
töku þessarar upphæðar.