Skagfirðingabók - 01.01.2010, Síða 67

67
ÆSKUMINNINGAR FRÁ SAUÐÁRKRÓKI OG ÚR HEGRANESI
inn í kjallarann hjá Frissa Júl. á
tangan um. Einhverjir nágrannar fóru
með honum með malarskóflur og
mokuðu rauf í malarkambinn svo ós­
inn opnaðist og sjatnaði í lóninu.
Dvöl á Hellulandi og í Hróarsdal
Í sveit á Hellulandi
Vorið 1927 varð ég 8 ára og aldeilis
karl í krapinu. Nú átti ég að fara í
sveit sem léttastrákur og vinna fyrir
mér. Matvinnungur var það kallað.
Ekki fór ég nú langt né á ókunnar
slóðir, því þau Hellulandshjón, Ólafur
Sigurðsson og Ragnheiður Konráðs­
dóttir vildu fá mig, því þau vissu öll
deili á gripnum. Mig minnir að pabbi
væri að leggja af stað í póstferð til
Sigl ufjarðar og reiddi mig inn að
Hellu landi í leiðinni. Nú byrjaði al­
vara lífsins.
Það fyrsta sem ég skyldi læra var að
fara niður að Vötnum, þar sem silunga­
netið var lagt við bakkann, vitja um
það og meðhöndla veiðina, greiða
netið og leggja það aftur. Ólafur reiddi
mig niður á bakkann þar sem netið lá
á ská undan straumnum í dálítilli
lygnu, sem skapaðist af grjótgarði sem
gerður var 1­2 metra út í Vötnin. Þar
myndaðist hylur og netið lá vel til að
silungurinn festi sig í netinu þegar
hann ætlaði að krækja út fyrir garðinn.
Netið var fest með mjóum kaðli sem
bundinn var um stóran stein. Nú lét
Ólafur mig taka í tóið og draga netið
varlega upp í flæðarmálið. Í því voru
tvær ljósnálar (sjóbleikjur). Nú sýndi
hann mér hvernig ætti að greiða þær
úr netinu og lét mig gera það svo að ég
lærði rétt vinnubrögð, en fyrst hvernig
ég ætti að drepa silunginn. Þræða
síðan fiskinn upp á snærisspotta til að
bera hann heim í kippu. Nú var eftir
að greiða netið og það lærði ég strax,
síðan að ýta því út með tréstöng sem
var mátulega löng. Sérstök lykkja var
fremst á netinu og rauf fremst á stöng­
inni og þetta lærðist strax. Þá var
þess u námi lokið og síðan sá ég um að
vitja um netið kvölds og morgna og
Helluland um miðja 20. öld. Eig.: HSk.