Skagfirðingabók - 01.01.2010, Side 184

184
SKAGFIRÐINGABÓK
dalsins að hengja sprakk undan Steina
svo hann flaug fram af og kom niður á
andlitið og hnén. Upp stóð hann
óbrot inn með öllu, en ekki beinlínis
frýnilegur, allur rispaður í framan og
blóðugur á nefinu „og ég á leiðinni á
ball!! Eitthvað löppuðu nú stúlkurn ­
ar á Hólum upp á mig“ sagði Steini.
„Svo dönsuðum við alla nóttina og
lögðum í hann um morguninn, en í
þetta skipti fórum við ekki sömu leið
til baka heldur út fyrir með fleira fólki
og segir ekki meira af því ferðalagi.“
Niðurlag
Vegalengdin sem félagarnir lögðu að
baki frá Hólum og í Stokkhólma hefur
verið rétt um 40 kílómetrar og mikið
af leiðinni í vondu færi og hörkufrosti.
Fjöllin á Tröllaskaganum eru heldur
ekki neinar þúfur og hafa þeir farið
a.m.k. upp í 1000 metra hæð á Þrösk­
uldinum á milli Hvammsdals og
Austur dals.
Í dag þætti slíkt ferðalag unglinga
án meiri búnaðar sjálfsagt óðs manns
æði. En í uppvexti þessarar kynslóðar
voru viðhorfin önnur og þekking
manna á aðstæðum og eigin getu ugg­
laust betri. Þessi saga er ekkert eins­
dæmi um þrekraunir manna á ferða­
lögum, heldur miklu frekar lýsandi
dæmi um þær aðstæður sem Íslend­
ingar bjuggu við í samgöngum langt
fram á síðustu öld.
Tekið saman í byrjun þorra 2009.
Gunnar Rögnvaldsson.
Í grein Helgu Bjarnadóttur í síðustu Skagfirðingabók eru tvær missagnir.
Á bls. 151, í tíundu línu, segir svo: „Í Grænumýri var líka barnabókasafn frá
Lestrarfélaginu Æskunni.“ ­ Í stað Æskunni á að standa Vorboðanum.
Á bls. 152, undir greinarlok, segir að María Helgadóttir hafi verið matráðskona í
17 ár. Þar á að standa 7 ár.
____________
LEIÐRÉTTINGAR