Breiðfirðingur - 01.04.1978, Side 57

BREIÐFIRÐINGUR
55
Á daginn sólarbrosið bjart
breiðust hefur völdin.
En himindýrðar hæsta skart
hafa þó jafnan kvöldin.
Marga spurn ég veit á vör
vígða hjarta ungu.
En ljóðin ávallt lífsins svör
leggja best á tungu.
ívafið þótt eflaust sé
af ýmsum toga spunnið
mun uppistaðan erfðafé
úr ættarskauti runnið.
Árin líða öldur falla
yfir lífsins töp og feng.
Heill sé þeim, sem ævi alla
eiga vorsins bjarta streng.
ÚT VIL ÉG
Lítinn bát ég á og ár,
út í lönd því höldum.
Svífur álft og ungur már
yfir bárum köldum
Síðan hefjum segl að hún
— svigni rá við böndin. —
Máski yst við blámans brún
bíði óskaströndin.