Breiðfirðingur - 01.04.1978, Blaðsíða 63

BREIÐFIRÐINGUR
61
Siglufirði varð henni erfið og minnisstæð og sagðist henni
svo frá síðar að víða hefði hún verið, en hvergi leiðst eins
og þennan vetur á Siglufirði.
Undarleg eru atvikin eða örlögin stundum. Þennan um-
rædda vetur brann Kvennaskólinn á Blönduósi og slapp
Anna þannig við það tjón sem þessi bruni kann að hafa
verið námsmeyjum skólans.
Að aflokinni dvöl sinni í Kvennaskólanum, kaupavinnu
á Kornsá og 'hinum eftirminnilega vetri á Siglufirði, hélt
Anna aftur heim í átthagana við Húnaflóa, hún dvaldi ekki
langdvölum með foreldrum sínum lengur. Átti heimili á
Broddanesi en stundaði sauma á heimilinu og í sveitinni
kaupavinnu á sumrum. Einnig kenndi hún stúlkum mikið
þessi árin, allan fatasaum og líka hannyrðir. Ég held að
árin sem nú fóru í hönd hjá Onnu, frá því að hún kom aftur
heim til átthaganna eftir skólaveruna, hafi verið unaðsrík-
ustu ár ævi hennar, hún var frá Guðs og náttúrunnar hendi
skapaður kennari, lipurðin var svo mikil og gleðin yfir að
geta miðlað öðrum svo rík. — Á skólanum var lögð aðal-
áhersla á karlmannafatasaum, þær stúlkur sem urðu full-
numa í þeirri grein áttu að geta saumað allan annan fatnað
kvenna, ytri sem innri, meiri voru nú ekki kröfurnar í þann
tíð. Hún saumaði lí'ka peysuföt, það var nú ekki vandalaust
verk að búa stakkinn eða stíglin á peysuna, en Önnu varð
ekki skotaskuld úr því, það kom úr höndunum á henni sem
fínasta plísering í dag.
Áður en fjölmiðlar komu til sögunnar, bárust fréttir milli
héraða mest með ferðamönnum og landpóstinum og svo fór
hér. Önnu barst bréf að vestan úr Reykhólasveit, nánar til
tekið frá Hólum í þeirri sveit, þar sem hún er beðin að ráð-